شام كارگران پارس جنوبي عسلويه، شركت ساختمان و نصب پتروشيمي بوشهر
كارگراني كه روزی ده ساعت تمام در محيطهای پروژه ای نفت و گاز كار مي كنند و شرايط نابسامان محيط كار و آلودگيهای ناشی از محيط مواد سمي، تندرستي آنان را به خطر مي اندازد بايستي نسبت به تغذيه و خوراك آنان توسط کارفرما توجه كامل گردد تا اين صنعتگران زحمتكش كه با تمام وجودشان در خدمت توليد هستند و مواد طبيعي خام را با هنر انساني و اراده خويش به صنعت ملی تبديل می كنند؛ از تغذیه خوبی برخوردار بوده و سزاوار اين گونه بی مهری ها نيستند.
متأسفانه نميدانيم كه چرا ارزشهای انسانی را در فقط در قبال سود مي فروشند و از آزار دادن كارگران لذت مي برند. آيا رؤسای شركتها و مسؤولينی كه اين چنين حقوق كارگران را فقط برای خود پارو مي كنند حاضر هستند كه خودشان در قبال كار سخت و بی مزد و غذای بدور از كيفيت و مسموم را بخورند؟!
يادم مي آيد يكی از دوستانم كه در فاز ١٧،١٨پارس جنوبی عسلويه بعنوان كارگر استخدام شده بود بعد از چند سال توانست با عنوان مدرك فوق ليسانس به عنوان مهندس توانست سمت شغلی خود را عوض كند و از كمپ كارگری به قسمت مهندسی شركت انتقال داده شد. اين مهندس وقتی كه هفته های اول كاری خود امكانات رفاهی و همچنين رستوران شيك قسمت كارفرما را مي ديد بی اختيار به ياد بی توجهی نسبت به كارگران زحمتكش پارس جنوبی، گريه می كرد.
تصویر زیر گويای تمامي ستمهايی است كه كمترين حقوق قانونی ما كه تهيه خوراك بهداشتی و با كيفيت هست همچنان به مضحكه سرمايه داری درآمده است.
وارتان خرمدین عضو سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران