با توجه به اخبار حوادث متروی تهران که به کشته شدن 3 کارگر انجامید و موضوع آتش سوزی های مکرر در پتروشیمی ها موضوع ایمنی و بازرسی های مداوم چهره خود را بیشتر نشان می دهد. آیا نمی توان این حوادث را پیش بینی و از وقوعش اجتناب کرد؟ آیا بخش های تعمیر و نگهداری وظایف خود را به همراه اکیپ های بازرسی به موقع انجام داده اند؟ آیا سرمایه گذاری و هزینه کردن در مورد بازرسی و ایمنی از نظر کارفرمایان هزینه سنگینی را به پروژه ها تحمیل می کند؟
بر اساس گزارش سازمان بین المللی کار (ILO) 98 درصد حوادث ناشی از کار قابل پیشگیری است. آمار حوادث ناشی از کار طی 20 سال گذشته در کشورهای ژاپن و سوئد 20 درصد، و در فنلاند 62 درصد کاهش را نشان می دهد. عامل عمده این کاهش تغییر شرایط محیط کار از وضعیت ناایمن به ایمن بوده است.
براساس آخرین مطالعات و تحقیقات انجام شده توسط سازمان بین المللی تامین اجتماعی( ISSA) سرمایه گذاری در زمینه پیشگیری و بهداشت کار در بنگاههای اقتصادی نشان می دهد حداقل نرخ منافع حاصل از سرمایه گذاری در این زمینه برابر2/2 واحد به ازای هر واحد سرمایه گذاری در سال است. بدین معنی که به ازای هر یک ریال سرمایه گذاری سالانه در زمینه پیشگیری ایمنی و بهداشت کار برای هر یک از کارگران یک بنگاه اقتصادی مبلغ حداقل 2/2 ریال بازگشت سرمایه در سال عاید شرکت خواهد گردید. این تحقیق نشان می دهد این منافع در برخی شرایط به بیشتر از 5 واحد نیز خواهد رسید و اثرات ارتقای ایمنی و بهداشت کار در بنگاههای اقتصادی سبب افزایش انگیزه کاری در میان کارگران، ارتقای جایگاه و چهره موفق شرکت ، کاهش مشکلات و ناهنجاری های کاری و افزایش کیفیت محصول نهایی نیز خواهد شد. این مطالعات همچنان نشان می دهد ، سرمایه گذاری در مقوله آموزش ایمنی و بطور متوسط به ازای هر واحد 48/4 واحد و تامین تجهیزات حفاظت فردی (PPE) به ازای هر واحد سرمایه گذاری 37/3 واحد بازگشت سرمایه در بر خواهد داشت که بسیار قابل توجه است.
با توجه به این تحقیقات که در یک سازمان معتبر جهانی صورت گرفته است باید از کارفرمایان پرسید چرا از این سود چشم پوشی کرده و محیط ایمنی را برای کارگران ایجاد نمی کنند؟ همچنین با این ایمن سازی و دادن انگیزه به کارگران کیفیت محصولات را نیز می توان بالا برد و چهره موفقی از شرکت به نمایش گذاشت.
آنچه از رفتار کارفرمایان می توان نتیجه گرفت آن است که حتا مدیران کلان صنعتی کشور هم دانش فنی و به روز ندارند وگرنه این تحقیقات می تواند پایه خوبی برای رشد و کیفیت محصولات در کنار کاهش حوادث کاری باشد.
حوادث کاری در مترو تهران، پتروشیمی ها، ذوب آهن، ایران خودرو، و حوادث رخداده در کارخانه های شازند اراک تاییدی است بر این نتیجه گیری.
تا هنگامی که دیدگاه مدیریت حاکم بر صنعت و کشاورزی ، دید کاسبکارانه با برنامه سود حداکثری در کوتاه مدت باشد، ایمنی فدای سودجویی خواهد شد. چرا که این دیدگاه جایگاهی برای فردای خود در ایران نمی بیند.
مازیارگیلانی نژاد عضو سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران