تا 20 سال پیش همه رانندگان تاکسی در زیر مجموعه تاکسی رانی جمع بودند که با خصوصی سازی سرو کله بنگاههایی پیدا شد که هیچ تجربه ای در امر حمل و نقل شهری نداشته و ندارند. در حال حاضر تاکسی رانان به خطی، فرودگاهی، تلفنی و آزاد تقسیم شده اند. در حالی که در گذشته ای نه چندان دور زیر نظر سازمان تاکسی رانی فعالیت می کردند.
با اجرای طرح خصوصی سازی و یا وارد کردن مافیا به این بخش از حمل و نقل شهری مشکلات رانندگان چند برابر شده است. این شرکت ها که فقط نام شرکت را یدک می کشند در حقیقت باجگیرانی هستند که لقمه نان رانندگان تاکسی را بدون هیچ زحمتی شریک شده اند. این شرکت ها از هر راننده تهرانی حداقل ماهیانه 60 هزار تومان شارژ دریافت می کنند که مثلن خدمات ارایه بدهند. یکی از خدمات آنان موضوع بیمه رانندگان است که بارها حق بیمه کسر شده رانندگان را به شعبات تامین اجتماعی پرداخت نکرده اند. و یا در تعویض تاکسی های فرسوده با 4 برابر کردن قیمت اصلی خوردو فروخته شده با این رانندگان باعث نابودی این زحمتکشان را فراهم آورده اند.
امروز کارخانه لاستیک دنا که 15 درصد سهامش متعلق به رانندگان تاکسی است فروخته شده و ریالی به رانندگان هم پرداخته نگردیده است.
لاستیک البرز که روزگاری با تولید بهترین لاستیک ها مشهور بود و بخش اعظم لاستیک هایش در اختیار رانندگان تاکسی و اتوبوسرانی قرار می گرفت امروز به همت همین مافیا و واردات لاستیک از خارج ، ورشکسته شده است.
معلوم نیست که سهام افسانه ای تعاونی این رانندگان به چه مصارفی رسیده است.

خواسته های رانندگان تاکسی تهران اعمم از خطی و فرودگاهی و تلفنی و آزاد :

1-بررسی مالی تعاونی تاکسی رانی
2- تشکیل اتحادیه رانندگان تاکسی
3-بررسی دفاتر مالی شرکت های مافیایی حمل و نقل در حوزه تاکسی رانی
4-گزارش سازمان تاکسی رانی از عملکرد خود طی 20 سال اخیر
5-برگشت اموال تاکسی رانان به تعاونی و بررسی و محاکمه مدیران تاکسی رانی می باشد