البته آگاهان به لوازم خانگی می دانند که 50 درصد فن آوری داخلی که در این کارخانه بکار گرفته می شود بیشتر بدنه سازی است و آنچه که مهم می باشد موتور و دستگاههای خنک کننده است که از کره وارد خواهد شد. همچنین هر دو سال فرم و شکل و دانش فنی جاری درتولید لوازم خانگی عوض شده و طی دهسال آینده که ما به خود کفایی برسیم فقط قادر خواهیم بود که کالای بنجلی را تولید کنیم. متاسفانه آنچه در این سرمایه گذاری فراموش شده است آمدن دانش روز به کشور است.

کارخانه های ارج، آزمایش، ایران پویا،…. با بیش از 5000 کارگر نه تنها راه اندازی و بازسازی و حمایت نشدند بلکه با همت سرمایه داران دلال به محاق تعطیلی رفته تا سامسونگ ها بتوانند صنعت بومی ما را در اختیار خود بگیرند و به عنوان یک پروژه افتتاح شوند.

چه منافعی باید حفظ شود تا کارخانه های ما بسته شوند تا سامسونگ ها جایگزین آنها شوند؟ نعمت زاده وزیر صنعت باید پاسخ گوید آیا با مدیریت درست نمی شد ارج و آزمایش و ایران پویا را که اعتبار دستان کارگران ایرانی بود را احیا کرد؟