درکارخانجات نساجی یزد که بیشتر کارگرانش زنان ها هستند و فشار کاری زیاد ، با پادگان های ارتش هیتلری هیچ تفاوتی ندارند. از نداشتن هواکش به تعداد کافی تا مزد های حقیرانه و فشار کاری غیر انسانی…که در هیچ کجای دنیا اتفاق نمی افتد.
در یکی از کارخانه های نساجی یزد دستگاهی برای قسمت رنگ از ترکیه خریداری شده که دست دوم بوده و نیازمند تعمیر و بازسازی دارد.
این بازسازی توسط یک مهندس و یک تکنسین و یک کارگر ساده صورت می گیرد. بخش تاسف بار قضیه اینجاست که هنگام ظهر برای این سه نفر به دستور مدیریت کارخانه نهار می آورند برای مهندس چلوکباب برگ، برای تکنسین قورمه سبزی و برای کارگر ساده کوفته و یا ارزان ترین غذای موجود.
به نظر شما چرا کارفرما شعور ندارد؟