شرکت ایران خورو در سه سال منتهی به پایان دور دوم ریاست جمهوری احمدی نژاد سال 89 الی 92 با توجه به تحریم های مربوط به موضوع هسته ای، اوضاع اقتصادی کشور و از جمله شرکت های خودرو سازی را با مشکلات گوناگونی مواجه ساخت.
پس از سال 92 و آغاز دور جدید مذاکرات هسته ای ، اوضاع و احوال خودروسازان به حالت تقریبا عادی برگشت و تحریم مواد اولیه و قطعات برداشته شد. که به تبع آن افزایش تولید از سر گرفته شد.
در سال مالی 94 ایران خودرو تولید انواع سواری خود را به حدود 800 هزار دستگاه رسانید. همه ی اینها در کنار کمک و مساعدت دولت با وام های کلان و قیمت گذاری های نجومی بر روی خودروها و دادن وام به خریداران صورت گرفت.
با توجه به افزایش تولید و رونق آن و افزایش فروش شرکت، در مجمع عمومی سال مالی 94 که در تیرماه برگزار شد ، سود اعلام شده برای سهامداران به ازای هر سهم 5 ریال شگفتی همگان را برانگیخت.
تردید در اینگونه حساب پس دادن ها آن هم با افزایش فروش و بهبود اوضاع مالی شرکت امری است طبیعی.
آیا حقوق های نجومی مدیران در این 5 ریال سود تعلق گرفته به سهامداران بی تاثیر نبوده است؟
بهتر نیست مدیران میانی به بالای شرکت های خودرو سازی در مورد هزینه ها بخصوص حقوق و پاداش و وام مدیرانشان شفاف سازی کنند؟