سرپیام

جنجال حقوق های چندصد میلیونی ومحکوم شدن کارگران به شلاق و تعطیلی کارخانه های تولیدی همچون ارج و فروش کارخانه نیشکرهفت تپه به بخش خصوصی زخم هایی است که از دل جامعه سرمایه داری بیرون زده است.

سرمایه داری تجاری نفوذ کرده در دولت خواهان واردات هرچه بیشتر و نابودی کامل صنعت و اتکا اقتصاد به فروش نفت است. صندوق بین المللی پول هم خواهان کارگر ارزان و نابودی قانون کار می باشد. این دو لبه قیچی برای بریدن نان کارگران و نابودی استقلال اقتصادی ایران هم قسم شده اند.

سرمایه داری جهانی با کشیدن پای ایران به جنگ سوریه و عراق باتلاقی را فراهم کرده تا ایران در مشکلات داخلی و خارجی کمر خم کند تا سواری خوبی به سرمایه داری جهانی بدهد.

زحمتکشان ایران چاره ای ندارند جز آنکه درسندیکاهای کارگری جمع شده و از منافع خود که جدا از منافع ملی کشور نیست دفاع کنند. سرمایه داری برای به برده کشاندن ما و فرزندانمان نقشه های شومی در سر دارد. از طرفی می خواهند قانونی نباشد تا کارگران بصورت ارزان و برده وار برایشان کار کنند و از طرفی می خواهند با درگیر کردن ایران در جنگ، هم ایران را تکه تکه کرده و هم فرزندان ایران را بکشد تا در یک نارضایتی عمومی و شورشی کور، بهتر بتوانند به غارتش ادامه دهد.

همبستگی و اراده ما می تواند این نقشه را از بین ببرد. به هوش باشیم. به عضویت در سندیکاهای کارگری درآییم. با افشای فساد که دامن گیر سیستم دولتی و اداری است ، چهره دشمنان راافشا کنیم. اتحاد سندیکاهای کارگری ضامنی معتبر برای مبارزه با سرمایه داری خواهد بود. همه ئما در مقابل یک دشمن قرار داریم و او برایش فرقی نمی کند که چه کسی را از بین ببرد. متحد شویم.   

 تحریریه پیام سندیکا