1- چرا مدیریت ذوب آهن به این همکار کمک مناسب نمی کند؟
ابولفضل رحیمی از همکاران شاغل در مدیریت الگومراسیون (کارگاه پخت آهک) در مهرماه گذشته صاحب 3 فرزند هم زمان شده است. او در حال حاضر 4 فرزند دارد. متاسفانه کمک شرکت ذوب آهن به این همکار برای هر فرزند 40 هزار تومان است که کافی نیست. یکی از مشکلات او در زمان بیماری فرزندانش این است که می باید مسیر خمینی شهر تا بیمارستان را در رفت و آمد باشد و با داشتن چهار فرزند و تنها گذاشتن آنها موجب مشکات عدیده ای است.
آیا شایسته نیست که مدیریت ذوب آهن هزینه استخدام یک پرستار نیمه وقت را بر عهده بگیرد؟ یا اینکه ساعت کاری آقای ابولفضل رحیمی در روز به 6 ساعت تقلیل پیدا کند؟ به هرحال حداقل مبلغ پرداختی به هر فرزند ایشان نباید کمتر از 200 هزار تومان در ماه باشد. کافی است مدیران ذوب آهن نگاهی به خرج روزانه فرزندانشان بیاندازند و مقایسه ای داشته باشند با هزینه های فرزندان این کارگر ذوب آهنی.
2- جمعیت بالاتر از هفتاد میلیونی کشور و ضرورت ایجاد شبکه ریلی برای حمل و نقلی ایمن، ارزان، و مطابق با محیط زیست ، می طلبد که وزارت راه در خصوص ایجاد و گسترش حمل و نقل ریلی اقدام فوری کند. با توجه به اینکه مهندس صادقی مدیرعامل ذوب آهن نیز در این خصوص اعلام آمادگی کرده است شایسته است برای داشتن صنعتی مستقل و رفع بیکاری و استفاده از دانش بومی وزارت راه از خرید ریل های وارداتی خوداری کند. تا به این ترتیب هم افزایش تولید قطعات ریلی افزایش پیدا کند ، هم کارگران بیشتری جذب صنعت گردند و هم ارزهای با ارزش نفتی ما نصیب مافیای دلال نشود.