سرانجام، از روزهای نخست خرداد کارگران متوجه شدند که ماجرای تعدیل کاملا جدی است. سرپرستان قسمتهای مختلف تولید از هر سالن لیستی از کارگران اخراجی تهیه کردند و بیش از 400 نفر در این لیستها قرار گرفتند. این اخراجها با اطلاع کامل ادارات و سازمانهای دولتی منطقه ساوجبلاغ صورت گرفتهاست که تحت نفوذ شرکت قرار دارند. 

جهت جلوگیری از هرگونه امکان سازماندهی کارگران برای اعتراض به اخراجها، شرکت اخراجها را به شکل مرحله ای و روزانه با تعداد مشخصی از لیست انجام می دهد. سه طریق اخراج معمول است که در نخستین شیوه با غیر فعال کردن کارت تردد کارگر در همان بدو ورود، نگهبانان از ورود کارگر اخراجی به محوطه کارخانه جلوگیری می کنند. در شیوه دوم نیز در زمان خروج کارگر، کارت تردد وی غیر فعال شده است و وی متوجه اخراج شدن خود می گردد. در واقع محترمانه ترین برخورد با کارگر اخراجی در دو حالت یاد شده اتفاق می افتد و با بخت و اقبال بلند از شیوه سوم که کاملا غیر انسانی و اخلاقی است، می رهد! 

در حالت سوم یک اتومبیل برقی حامل دو نفر نگهبان در ساعت 15:30، سالنها را در پی کارگران اخراجی جستجو میکنند و کارگر بخت برگشته را در حالی که مشغول به کار است، وادار به سوار شدن می کنند. در حالی که کارگر حتی اجازه صحبت و وداع با همکاران خود را ندارد. اتومبیل برقی تا کامل شدن لیست، سالنها را می گردد و سپس همه کارگران اخراجی با همراهی نگهبانان به قسمت رختکن برده میشوند. در نهایت کارگران را به خارج از محوطه شرکت هدایت می کنند. فشار روانی چنین برخوردهای غیر انسانی و دور از هرگونه آداب و منش اخلاقی موجب یک وحشت همگانی میان کارگران شده است.  در طی دو هفته اخیر در هر روز به طور متوسط 15 نفر کارگر اخراج شده اند که که تعدادی از آنها سابقه بالای 10 سال دارند.

علت این اخراج سازیهای گسترده برای کارگران مشخص نیست. در حالی که مجتمع صنعتی ماموت همواره حتی در شرایط وخیم تحریمها، تولیدات خود را متوقف نکرده  و فعال بوده است، گمان می رود چنین تصمیمی برای امتیاز گیری از دولت، هموار کردن شرایط مشارکت با شرکتهای خارجی جهت تولید اتومبیل سواری و حذف شرایط سخت وزیان آور کار و باز نشستگی پیش از موعد کارگران باشد. شایعات رقم اخراجها را تا پایان شهریور امسال  و با ادامه روند کنونی 800 نفر پیش بینی میکند.

کارگر مجتمع صنعتی ماموت