این اندوخته های ما که امروز بصورت یک سازمان ثروتمند در صنعت و خدمات عرض اندام می کند و شرکت شستا نام گرفته فقط متعلق به ماست. سازمان تامین اجتماعی انقدر ثروتمند است که دزدی های بسیار مدیرانش و گرفتن دستمزدهای 100 میلیونی بازهم از عظمت این سازمان نکاسته است.

دولت طبق اصل 29 قانون اساسی باید همه مردم را بیمه کند آن هم از طریق بودجه عمومی. دولت های پیشین و فعلی از ثروت و اندوخته کارگران می خواهند طرح های عمومی را اجرایی کنند. که اگر قرار باشد طرح ادغام بیمه ها و بقولی طرح سلامت اجرا شود، از جمله زیان دیده ها کارگران و زحمتکشانی هستند که اندوخته هایشان در این سازمان است. با ادغام بیمه ها و اجرای طرح سلامت اولا مستمری بازنشسته ها کاهش خواهد یافت، بیمه بیکاری متوقف خواهد شد. از طرفی کیفیت ارایه خدمات به بیماران سازمان تامین اجتمعی به شدت کاهش خواهد یافت. یعنی کارگرانی که تا امروز می توانستند به بیمارستانهای تامین اجتماعی مراجعه و بدون پرداخت هزینه مورد درمان و جراحی قرار بگیرند ، دیگر چنین امکانی را نخواهند یافت.

ما می پرسیم دولت چرا می خواهد وظایفش رابا تصاحب کردن اندوخته های ما اجرایی کند؟ چرا برای تحت پوشش قرار دادن درمانی همه مردم بودجه اش را از مالیات ثروتمندان تامین نمی کند؟ چرا با افزایش تعرفه کالاهای لوکس و غیر ضروری که فقط برای عده ای وارد مملکت می شود مانند خودروهای چند میلیاردی آقا زاده ها تامین نمی کند؟ چرا با کاهش دستمزد و قطع حقوق و وام های چند صد میلیونی که به مدیران نالایق می دهد، اجرا نمی کند؟