در پروژه ی ساخت فاز دوم پتروشیمی ایلام بیش از 1000 کارگر کار می کنند که اکثر کرد های بومی هستند.محصول این کارخانه در آینده ای نزدیک تولید مواد اولیه مواد شوینده خواهد بود.  

با توجه به اینکه پتروشیمی ایلام یک کارخانه استراتژیک برای صنعت کشور و استان ایلام است متاسفانه سیاست های مدیریتی جز ناراضی کردن کارگران متخصص که در این پروژه کار می کنند، سمت و سویی مردمی ندارد.

به دلیل پرداخت نشدن حقوق به موقع هر ماه یک اعتصاب به وقوع می پیوند. یکی از اعتصاب هایی که باعث اخراج نماینده کارگران شد در تاریخ  2 اردیبهشت سال 94   روی داد و نماینده ای که از طرف کارگران انتخاب شده بود از کار بیکار گردید. در این کارخانه هر گونه اعتراضی پاسخش اخراج است مانند همه پروژه های دیگر. برای آشنایی خوانندگان با برخوردهای مدیریتی با اعتراضات کارگری اعتصاب سال گذشته را شرح می دهیم:

علت اعتصاب:

1_ عدم پرداخت به موقع حقوق. در قرارداد حقوق یک ماه نزد کارفرما نگهداری میشود که عملن به چهار ماه رسیده بود.

2_ ساعت کار زیاد. شروع به کار ساعت 7 صبح و پایان کار 19 عصر که با احتساب رفت و برگشت چیزی حدود 14ساعت میشود6 الی 20

با صورتجلسه ای که ما بین کارفرمای اصلی و پیمانکار و نماینده ی کارگران اعتصابی صورت گرفت مقرر گردید حقوق معوقه پرداخت و ساعت کار 2 ساعت کم شود

اعتصاب کارگری ایلام در سال 94 بازتاب گسترده ای در رسانه های خارجی از جمله  BBCوvoa   و رسانه های کردی زبان داشت که از جمله دلایل آن مرزی بودن، محروم بودن  و کردنشین بودن منطقه بود.

پی آمد های اعتصاب:

بعد از مدتی نماینده ی کارگران از محل کار اخراج گردید ولی بدلیل موقعیت خاص منطقه و کرد بودن نماینده،هر ماه به وی حقوق پرداخت شد تا قراردادش به اتمام برسد.ضمن اینکه بعد از چند ماه پرداخت به موقع حقوق، مجددن پرداختی ها به تعویق افتاد تا جایی که هم اکنون که 1395/02/27میباشد هنوز حقوق اسفند 94 پرداخت نشده است.

تقریبا هر ماه اعتصاب کارگری به قوت خود باقی مانده است که گاهی به درگیری فیزیکی منجر میگردد.

متاسفانه بازرسی های دوره ای وزارت کار به آن صورت مرتب نیست و گاه مواردی را نادیده می گیرند.  در این پروژه قراردادها ماه به ماه بسته می شود که به امنیت روحی کارگران آسیب های جدی وارد می شود. در این پروژه از بیمه بیکاری خبری نیست. چون قراردادها بصورت ماهیانه پرداخت می شود.

 متاسفانه پولهایی که با عرق ریختن کارگران زحمتکش به دست می آید همچنان در جیب طبقات بالا دستی جولان داده و کارگر زحمتکش نمی‌تواند به حقوق حقه ی خود برسد.