آری این شعارهاست که خواب از چشمان سرمایه داری ربوده است، و هر روز با وضع قوانین جدید ضد کارگری قصد ایجاد موانع بر سر راه رو به جلوی کارگران را دارند. آن هم با پشتیبانی نظامهای ضد کارگری. اینان از آگاهی و تشکل نفرت دارند. هر وسیله و ابزاری که کاربرد کارگری داشته باشد، برایشان خطرناک و سعی در نابودیش دارند.

اینان از اسامی هم هراس دارند، ازجمله اول ماه مه، از روزجهانی کارگر، که مواقع ناچاری روز جهانی کارش می خوانند. اسامی مورد علاقه آنان کار است و سود و بهره و ارزش افزوده. تمام ارزشهای انسانی باید جلوی پای آنها ذبح گردد تا آسیبی به مسیر ثروت اندوزی آنها وارد نشود.

دمکراسی را برای انتخاب خود و اعوان و انصارشان می خواهند. آزادی را، بهره کشی و استثمار و بی قانونی برای خود تفسیرمی کنند. حقوق بشر را دستمایه تجاوز و جنگ و نابودی ملت ها قرارمی دهند.

اول ماه مه روز مبارزه علیه بی عدالتی ها وهمبستگی جهانی زنان و مردان درعرصه کار و پیکاراست.

این روز به مو سفیدان سندیکاهای کارگری، بازنشستگان، کارگران بیکار و شاغل، پرستاران،آموزگاران، وکلای شجاعی که پرونده کارگران را رایگان می پذیرند، زنان سرپرست خانوار، زنان خانه دار، دختران قالیباف، دختران خیابانی که بخاطر فقر تن فروش شده اند، کارگرانی که فقر آنان را وادار به قاچاق و فروش مواد کرده است، دستفروشان که روزی کار داشتند، زحمتکشانی که به دلیل فقر کلیه فروش شده اند؛ کودکان فال فروش-گل فروش- نان خشکی ها، کارگران اعتصابی و حقوق عقب افتاده، کوشنده گان کارگری و صنفی و اجتماعی زندانی، کارگران سندیکایی و در یک کلام همه مزدبگیران خجسته باد.

یارمحمد اکبری عضو تحریریه پیام سندیکا