به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، بیش از ۸۰ درصد کارگران با معضلی به نام مسکن روبرو هستند. امسال و سال گذشته حق مسکن کارگران ۹۰۰ هزار تومان بوده که با این رقم به اندازه حتا یک موزاییک هم نمی توان اجاره کرد. این در حالیست که رکورد داران ملک در ایران به گفته مدیرکل مسکن وزارت و شهرسازی:« یک نفر بیش از ۵۰۰ خانه و یک نفر بیش از هزار خانه دارد.» با افزایش ۴۸ درصدی فقر مسکن طی ۶ سال و افزایش خط فقر امسال به بیش از ۷۰ میلیون به گفته وزارت کار:« معضل مسکن به یک امر حیاتی برای زحمتکشان تبدیل شده است و حدود یک میلیون و ۳۳۳ هزار خانواده شهری کشور گرفتار فقر مسکن هستند»
البته اختصاص وام های مسکن ۶۰۰ میلیونی و حتا میلیاردی توسط بانک ها فقط به طبقه متوسط مرفه قابل اختصاص است و زحمتکشان قادر به پرداخت اقساط این گونه وام ها نیستند.
در حالی که گورخوابی، کارتن خوابی، پشت بام خوابی، خودرو خوابی هر روز آمارش رو به افزایش است، مشاهده می کنیم که در شورای عالی تعیین حداقل دستمزد از افزایش حق مسکن خبری نیست.
در امتداد همین روش فقیرتر کردن زحمتکشان، با وام هایی روبرو می شویم که بانک ها به مافیا و افراد قدرتمند با اقساط ۹۰۰ ماهه می دهند.
معضل مسکن کارگری را می توان همچنان با ساخت شهرک های کارگری همچون ایران خودرو، توسط کارخانه ها کاهش داد و یا در یک اقدام مردمی خانه های که توسط مافیای مسکن مانند ۵۰۰ و یا هزار خانه ای که در اختیار دارند، توسط دولت خریداری و به مستاجرین با اقساط بسیار نازل به شرط تملیک داده شود.
سیاست های مافیایی سرمایه داری نئولیبرال، حتا خواب راحت را هم برای زحمتکشان نمی خواهد.