هنوز از داغ ۵۶ معدنکاران طبس، طرزه دامغان و هفتگل باغملک رها نشده‌ایم که این بار ۷ کارگر در معدن مهماندویه دامغان به کام مرگ فرستاده شدند. ۴ کارگر ایرانی و ۳ کارگر افغان در این کشتار قربانی سودورزی کارفرما گشتند.
همچنانکه با انفجار کوره کارخانه پارس فولاد علویجه در روز گذشته نیز ۳ کارگر مصدوم شدند.
اما این بی اعتنایی به سلامت مردم منحصر به بخش کارگری نبوده بلکه در آتش سوزی که دیروز در تهران، پایتخت کشور آن هم در درمانگاهی در مشیریه ۱۸ نفر مصدوم و ۳ نفر کشته شدند که یکی از آنان کودکی ۸ ساله بود.
اینگونه کشتار مردم و بی اعتنایی به سلامت انسانهای یک کشور از سوی وزارت کار، وزارت صنعت و معدن، وزارت بهداشت به چه معناست؟؟
جالب اینجاست که کارفرمای معدن حتا به خود زحمت دادن یک تسلیت به خانواده های کشته شدگان را نمی دهد!!
باز هم می گوییم، ایمنی بخش جدایی ناپذیر دستمزد همه کارگران است که از سوی کارفرمایان آشکارا دزدیده می شود.
همانطوری که بارها اعلام کرده ایم:« ایمنی و دستمزد متناسب با کار چه برای کارگران ایرانی و چه برای کارگران افغان باید از سوی کارفرما لحاظ و رعایت شود.
متاسفانه نهادهای نظارتی یا خوابند و یا خود را به ندیدن زده اند. بی تردید قاتلین این کارگران و مردم عادی را باید در میان مدیران وزارت بهداشت، وزارت کار، وزارت صنعت و معدن جست.
سیاست‌های سرمایه داری نئولیبرال، کشتار کارگران و همه مردم ایران را با سودجویی کثیف خود دنبال می کند.
ما ضمن همدردی با خانواده‌های جانباختگان معدن دامغان و درمانگاه مشیریه، مبارزه علیه این بی عدالتی ها و دزدی های آشکار از سلامت مردم را بی امان پی خواهیم گرفت.

سندیکای کارگران فلزکار مکانیک ایران
۱۹ فروردین ۱۴۰۴