همانگونه که در اطلاعیه ۲ اسفند ۱۴۰۳ در خصوص «شاخص های تعیین دستمزد واقعی» پیش بینی کرده بودیم، دستمزدی در بهترین حالت ۱۶ میلیونی تصویب شد.
با وجود اینکه اقتصاددانان، روشنگران اجتماعی، کوشندگان کارگری و بازنشستگی تورم موجود را بیش از ۲۰۰ درصد اعلام کرده بودند، نتیجه جلسات نمایشی تصویب حداقل دستمزد، دستمزدی ۴ برابر زیر خط فقر را اعلام کرد. وزیرکار راضی، ریاست تامین اجتماعی راضی، نمایندگان به اصطلاح کارگری هم راضی، فقط زحمتکشان متعجب مانده اند از این همه تزویر و دروغ.

سالهاست مصوب کنندگان نه تنها قانون بلکه واقعیت های جامعه را هم پنهان و ندیده می گیرند. قدرت خرید کارگران از اوایل سال تاکنون به نصف تقلیل پیدا کرده است و رشد قیمت ها از دلار گرفته تا برنج و لوبیا چیتی به ۲ برابر رسیده است.
این تصویب، مرگ را برای خانواده‌های زحمتکشان خواهان است. وقتی افراد نادانی همچون صالحی، باقری، خدایی که برخاسته از شوراهای اسلامی و انجمن های صنفی دولت ساخته هستند و بند دوم ماده ۴۱ را ندیده می گیرند و خود را دلخوش به حق جلسات و هدیه های اهدایی وزیرکار می کنند، باید از این روند جلسات راضی باشند. وزیری که گماشته کارفرمایان است و تمامی سعی و تلاشش بر این است که کمر زحمتکشان را بشکند که دیگر جای خود دارد.
زحمتکشان زمین بازی خود و سازماندهی خود را داراست و به این نمایشات دلخوش نخواهد بود. اعتراضات در سکوهای نفتی، شرکت نفت و گاز و پتروشیمی و پالایشگاه ها که برای حذف شرکت های پیمانکاری و اجرای طبقه بندی مشاغل گره خورده است با دروغگویی ها و خلف وعده ها افزون تر خواهد شد. در پروژه‌های نفتی، هر چند در بخشی از پروژه ها به دلیل نبود منابع مالی و اختلاس و دزدی ها، به تعطیلی کشانده شده اند و کارفرمایان تلاش دارند از این اهرم ها برای نابودی دستاوردهای کمپین از جمله افزایش دستمزدها، حذف شرکت های پیمانکاری، سر‌وقت دادن دستمزدها و ارسال لیست بیمه مطابق وضعیت شغلی خودداری و سواستفاده کنند، اما کمپین ها پر پیش است. در ذوب آهن، فولاد، خودروسازی ها، معادن، همچنان بر طبقه بندی مشاغل و حذف شرکت های پیمانکاری جهت افزایش دستمزدها، پای خواهند افشرد.

پیام ما به مافیای سرمایه سالار نئولیبرال این است:
زیاد منتظر نخواهید ماند، بزودی خواهیم آمد!

سندیکای کارگران فلزکار مکانیک ایران
۲۷ اسفند ۱۴۰۳