در چند روز گذشته کمیته تعیین دستمزد رقم ۲۳ میلیونی سبد معیشت را اعلام کرده و کارزاری هم از سوی نماینده کارگران ارکان ثالث برای افزایش ۷۰ درصدی دستمزد راه اندازی گردیده است. طبق گفته اقتصاددانانی چون حسین راغفر و فرشاد مومنی خط فقر بیش از ۵۰ میلیون تومان می باشد. اگر گفته این اقتصاددانان را ملاک بگیریم بی تردید نباید حداقل دستمزدها کمتر از ۵۰ میلیون تومان تصویب بشود که هیچگاه مافیای لانه کرده در دولت آن را نخواهد پذیرفت. از سوی دیگر کارزار افزایش ۷۰ درصدی دستمزد هم به ۱۸ میلیون تومان راضی است. اما آنچه در جامعه در جریان است حقیقتی دیگر است.

طبق آمار اعلامی از سوی خرده فروشی ها و مشاهده هر روزه مردم فقط حبوبات ۱۰۰ درصد، لبنیات ۷۰ درصد، میوه ۶۰ درصد، برنج ۱۰۰ درصد، دارو ۲۰۰ درصد، گوشت ۱۰۰ درصد رشد قیمت فقط طی ۴ ماهه گذشته داشته اند که این فقط به امسال محدود می شود. یعنی اگر قرار است ،طبق ماده ۴۱ قانون کار دستمزدی مصوب شود باید به جز تورم ۱۰۰ درصدی امسال بلکه تورم ۱۰۰ درصدی سال بعد هم در نظر گرفته شود چرا که طبق آمار بانک مرکزی و آقای همتی وزیر اقتصاد، قیمت دلار تا آخر تابستان بین ۱۲۰ تا ۱۵۰ هزار تومان خواهد رسید.
با این شیوه محاسبه دستمزد حداقلی کارگران، دولت به عنوان اصلی ترین مقصر در افزایش عمدی قیمت ها به همراه کارفرمایان در دامن زدن به گرانی ها باید تاوان دستورات ضدکارگری و ضدمردمی خود را پذیرفته، حداقل دستمزد ۳۳ میلیون تومانی را اعلام کند.
در روش دیگر، اگر دلار را ملاک خود قرار دهیم، با در نظر گرفتن قیمت دلار در فروردین امسال با قیمت ۴۵ هزار تومان و رشد قیمت دلار در سال آینده تا ۱۵۰ هزار تومان، حداقل دستمزد کارگران باید به رقمی در حدود ۳۵ میلیون تومان تصویب شود که همچنان ۵۰ درصد زیر خط فقر است.
با توجه به برآیند نیروها در شورای عالی تعیین حداقل دستمزد و افرادی در گروه کارگری همچون اسعد صالحی و محسن باقری که در حوزه کارگری به هیچ‌وجه عملکرد مثبتی نداشته اند و افراد دیگری که فقط چشم‌داشت به مبلغ حق جلسات بسته اند، حداقل دستمزد حدود ۱۶ میلیون مصوب خواهد شد.
مافیای سرمایه داری با همدستی دولت تا فشار کارگران نباشد، همواره دستمزدی ۴ برابر زیر خط فقر را به کارگران تحمیل خواهند کرد.
محدودیت شدید علیه سندیکاهای کارگری و اعمال سانسور علیه تبلیغات کارگری برای اعلام آزاد نظرات خود، برآیند نیروهای را به زیان مزدبگیران رقم زده است. مزدبگیران چاره ای جز تغییر شرایط در جامعه کنونی را ندارند.
توازون نیروها را به نفع همه مزدبگیران با ایجاد سندیکاهای کارگری و افزایش عددی و کیفی در مبارزه و پیوستن گردان های زحمتکشان همچون پرستاران، آموزگاران، کارگران، مهندسین و…. هدف مبارزات خود قرار دهیم.

راه ما راه حق، راه بهروزی ست
اتحاد اتحاد رمز پیروزی است

سندیکای کارگران فلزکار مکانیک ایران
۲ اسفند ۱۴۰۳