به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، با اعتراضات به حق کارگران در خصوص مطالبات قانونی، کارفرمایان دست به اخراج دست جمعی می زنند. در 18 دیماه بیش از 100 کارگر معدن طلای مزرعه شادی ورزقان که از شرایط غیراستاندارد کاری و دستمزدهای نازل در مقابل فرمانداری شهرستان دست به تجمع زده بودند، همگی با حکم اخراج مواجه شدند. 27 دیماه نیز 300 کارگر شرکت پانیا پرتو کهربا در شهرک صنعتی اندیمشک در اعتراض به عقب افتادن 3 ماهه دستمزدها، ندادن فیش حقوقی به کارگران، ندادن غذا و پرداخت نشدن حق سختی کار به تامین اجتماعی دست به اعتراض زدند. واکنش مدیریت هم این بود که از ورود کارگران شیفت شب به بهانه تعطیلی کارخانه خودداری کرده است. این کارخانه ای است که بسیار وضعیت مالی خوبی دارد و سه شیفت کار می کند.

واقعن در شهر اندیمشک وزارت کار و بازرسانش چه می کنند؟ که به این اعتراض رسیدگی نکرده و موجب خشم کارگران می شوند؟ در کجای قانون کار نوشته شده است 3 ماه کارفرما حق دارد دستمزد کارگر را نپردازد؟ غذا ندهد؟ از دادن فیش حقوقی به کارگر خودداری کند؟ و کارگران شیفت شب را تهدید به اخراج و همه کارگران شرکت را با موضوع تعطیلی کارخانه بترساند. نکند به تازگی این موارد جزو قانون کار شده که بازرسین و مدیرکل وزارت کار اندیمشک آن را ندید می گیرند؟

آیا حق کارگر معدن نیست که در وضعیت نبود ایمنی استاندارد از رفتن به داخل معدن خودداری کند؟ و پاسخ این کار که حفظ جان و اموال کارفرماست، اخراج دستجمعی باید باشد؟ مسوولین شهر، از فرماندار و شهردار و اداره کل وزارت کار ورزقان چرا سکوت مرگ گرفته اند؟ آیا چون نان کارگر دست کارفرمایان ضد قانون است می توانند به هر بی قانونی دست یازند و به کسی هم پاسخگو نباشند و کارگران را به زور وادار به هر عمل غیرقانونی کنند؟

این دست کارها در حقیقت پیامی است که در این روزها به نمایندگان کارفرمایی حاضر در شورای عالی تعیین حداقل دستمزد ارسال می شود که:«تا می توانید حق کارگران را ضایع کنید چون نان کارگر دست ماست»

ما از کارگران اندیمشکی انتظار داریم با اخراج هر کارگر، از جایگزین شدن در این کارخانه خودداری کرده و با تحریم کارگری نه تنها پاسخ مناسبی به اینگونه حرکت های کارفرمایان ضد قانون بدهند، بلکه از برادران کارگر خود نیز حمایت کرده تا همه بدانند « کارگر متحد کارگر » است.

تحریریه پیام سندیکا