به گزارش خبرنگار پیام، کارگران ارکان ثالث از فرسایشی کردن خواسته ها و امروز و فردا کردن مدیران در پاسخ به مطالباتشان که فقط به دنبال دلسرد کردن کارگران هستند، آگاهند.
چهار سال از ابلاغ طرح طبقه بندی و صراحت قانون در الزام شرکت ها به رعایت مفاد آن که قانون کار را ملاک قرار داده، است می گذرد. متاسفانه شاهد محاسبات اشتباه فوق العاده های حقوق شان هستند. این در حالی هست که رای 3188 و ابلاغ وزارت کار در خصوص شفاف سازی ماده 34 قانون کار نیاز به هیچ استعلامی نداشته و بسیار شفاف است. اینکه مدیران ارشد ضمن برگزاری جلسات متعدد، با بی اعتنایی و بی مسؤولیتی تمام مدام درحال پاس کاری مطالبات قانونی پرسنل هستند، تعجب آور است.
مدیران مربوطه با زمان خریدن، نادیده گرفتن، بی اهمیت دانستن حق و حقوق کارگران، انگیزه کار را از پرسنل گرفته و در پی استقرار بی عدالتی هستند تا کارگران وادار شوند واکنش نشان داده با این بهانه سرکوب ها آغاز شود.
از سوی دیگر ساعت اضافه کاری پرسنل عملیاتی شاغل در سکوهای دریایی با توجه به کار شبانه روزی 24 ساعته از همکاران خود در خشکی، پالایشگاهها و منطقه ویژه که فقط 12 ساعت در محل کار حضور و مسؤولیت دارند کمتر بوده و مشمول آیتم نوبت کاری نشده اند. آیا نباید به این بی عدالتی معترض بود؟؟
حق ایاب و ذهاب افرادی که امکان استفاده از وسایل نقلیه عمومی (پرواز_اتوبوس) را ندارند پرداخت نمی شود چرا؟؟؟
و دیگر مطالباتی که آقایان حاضر به شنیدن آن هم نیستند …
شوربختانه مدیران ناشناس به مسایل کارگری نفت و گاز نه تنها هیچ راه حلی را برای این اعتراضات ندارند بلکه با بی اعتنایی تلاش دارند پای نیروهای امنیتی را به مراکز تولید بکشند تا خود همچنان در صندلی خود به ناحق بنشینند. آری این مدیران بی عرضه با پنهان شدن در پشت نیروهای امنیتی تلاش دارند ناکارآمدی خود را لاپوشانی کنند. اما در عرصه کار هیچکسی نمی‌تواند لاف زن بماند. کارگران بی هیچ تردیدی از خواسته های خود نخواهند گذشت و اگر قرار است کسی از نفت و گاز بیرون برود این مدیران بی لیاقت هستند.