به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، مایحتاج عمومی هر روز گران می شود و سکوت مسوولین در مقابل این گرانی ها تعجب آور است. تبلیغات شبکه های مجازی و روزنامه ها که درد مردم را ندارند و به دنبال نشر اخبار واردات و قیمت گوشی آیفون و خودروهای خارجی است. کالاهای لوکسی که برای بخشی از طبقه متوسط و ثروتمند مهم است، بار گذاری و تبلیغ می شود. در حالی که زحمتکشان و به ویژه حقوق بگیران هر روزه مجبورند تعداد بیشتری از مواد غذایی و درمانی را از سبد خانواده حذف کنند که این موضوع در بخش دندانپزشکی سالهاست که از سبد خانواده ها و به ویژه بازنشستگان پر کشیده است.
طی دو ماه گذشته گوشت و برنج ایرانی از سفره های زحمتکشان حذف شده و در بعضی از گوشت فروشی ها با معرفی نامه کانون های بی عرضه بازنشستگی به مستمری بگیران گوشت قسطی فروخته می شود. در طی مدت یاد شده گوشت قرمز ۱۰۰ درصد و کیلویی ۱ میلیون ۱۹۰ هزار تومان آن هم در فروشگاه‌های زنجیره‌ای فروخته می شود. یعنی یک هفتم حقوق ماهانه یک مستمری حداقل بگیر سازمان تامین اجتماعی و یک دهم یک کارگر حداقل بگیر. مرغ ۳۰ درصد، پنیر ۲۵ درصد، حبوبات ۲۰ تا ۲۵ درصد، رب گوجه ۴۵ درصد گران شده اند. نان که مهمترین ماده غذایی مردم ایران است با دستور مستقیم دولت بین ۳۰ تا ۱۰۰ درصد بسته به محله های مختلف گران گردید.
آمار ارایه شده توسط خانواده های کارگری که از فروشگاه‌های زنجیره‌ای دارای تخفیف هستند گزارش شده است. مواد غذایی نام برده شده توسط کارخانه های تولید کننده هم از کیفیت کم کرده اند و هم از حجم آن و هم قیمت آن را افزایش داده اند. تولید کنندگان برای این دزدی آشکار، گران شدن دلار را دلیل عمده عنوان می کنند. دلار طی ۳ ماهه گذشته از ۵۳ هزار تومان به ۶۹ هزارتومان رشد قیمت داشته است.
کارگران می پرسند نقش دولت در این تصدی ۱۰۰ روزه چیست؟؟ و برای این گرانی هر روزه چه می خواهند بکنند؟؟ این درحالی است که مافیای لانه کرده در دولت از اجرای قوانین و به ویژه ماده ۴۱ قانون کار و بالا بردن دستمزدها طبق تورم هر ساله خودداری می کنند و حقوق بگیران را با غول گرانی تنها می گذارند. کوچک تر شدن سفره های کارگران و بازنشستگان موجب بیماری های بیشتر و مرگ و میر کودکان و سالمندان خواهد گشت.
امروز طبقه کارگر متوجه می شود که سیاست نابودی تعاونی های مصرف کارگری(امکان) توسط مافیا و با هم دستی خانه کارگر به چه دلیل صورت گرفت. نئولیبرالیسم خواهان بی قانونی و هرج و مرج در هر بخش جامعه و حذف همه امکانات خدمات عمومی است. سالهاست که تعاونی های مصرف کارگری و تعاونی های مسکن با همدستی مدیران خائن و عوض کردن اصل ۴۴ قانون اساسی با حذف تعاونی ها از اقتصاد و جامعه و حاکم کردن بخش خصوصی و مافیای بازار، به دنبال خرد کردن شخصیت و مبارزات کارگران می باشند.
جمله کلیدی مافیای نئولیبرال برای حاکم شدن در جامعه این است:
مردم گرفتار وقت مطالبه گری ندارند. هرچه گرفتارتر حاکمیت ما برقرارتر.
مافیا نمی داند مردم ایران یکصد سال است در نبرد برای عدالت اجتماعی هستند و از این گذرگاه‌های سخت بسیار دیده و گذر کرده اند.