به گزارش خبرنگار پیام سندیکا، اعتراضات پرستاران و کادر درمان در خصوص وضعیت بد معیشتی و عمل نشدن به قانون باعث شد که در هفته ای که گذشت و این هفته اعتراضات به شهرها و بیمارستان های دیگر نیز کشیده شود. نکته ای که باید به آن توجه کرد این است که اگر در ماه اردیبهشت گردهمایی پرستاران فقط اعتراضی بود در حال حاضر به اعتصاب گسترش یافته است و سطح مبارزات بالاتر رفته و پرستاران قراردادی، شرکتی، و طرحی را نیز به میدان آورده است. حتا تهدید به اخراج، پرونده سازی های امنیتی، نیز کارساز نشده است. پرستاران اعلام کرده اند:« تا زمانی که حکم شان تغییر نکند و وضعیت حقوقی شان درست نگردد به شیفت ها باز نخواهند گشت»

نه تنها پرستاران بلکه زحمتکشان چه صنعتی، خدماتی، مشاغل خانگی و کار از راه دور در شرایط دشواری زندگی می کنند و نبرد با تورم هر روزه و گرانی هایی که سودش به جیب افراد خاصی می رود و در برنامه های اقتصادی رونقی در سفره زحمتکشان دیده نمی شود، زحمتکشان را به اعتراض وا داشته است. اعتراضات همه هفته بازنشستگان در سراسر کشور، اعتصابات کارگری نشانگر وضعیت وخیم معیشتی است که مافیا به آن بی اعتناست. حقوق پرستاران با سابقه 20 سال به بالا 13 میلیون تومان است و هر پرستار حداقل کار 3 پرستار دیگر را انجام می دهد. اضافه کاری های اجباری که ساعتی 20 هزار تومان محاسبه می شود باعث شد که در برخی از بیمارستان ها استعفای دسته جمعی پرستاران را شاهد باشیم پرستاران می گویند:« نگاه به پرستاران، نگاه ارباب به رعیت است و این نگاه را بر نمی تابیم و آن را تغییر خواهیم داد»
حال روز زحمتکشان دیگر هم بهتر از پرستاران نیست، اما در کنش اجتماعی مشاغلی چون پرستاران، رانندگان اتوبوس شهری و نانوایان، عمل اجتماعی شان بی تردید تاثیر بی سابقه و آنی را در زندگی مردم خواهد داشت. لذا از همه مردم ایران می خواهیم که وضعیت پرستاران را درک و با آنان همراهی داشته باشند. اعتراض پرستاران و همه مردم ایران به برنامه های خانه خراب کن سرمایه داری است که سلامت جامعه را در دستان سودپرستان قرار داده و با نادیده گرفتن وضعیت معیشتی و کار سنگین آنان، دستمزدهایی بسیار حقیرانه را به آنان تحمیل کرده است.  
 
 حمایت از پرستاران حمایت از سلامت جامعه و زندگی است