در ادامه بحث بدهی های دولت به سازمان تامین اجتماعی، می پردازیم به مواردی که دولت طبق اصل ۲۹ قانون اساسی می بایست خود عهده دار افراد جامعه برای درمان و بهداشت رایگان عمل می کرده است که این امر را به تامین اجتماعی تحمیل نموده و حق بیمه های آنان را به سازمان نپرداخته است.
۱- حق بیمه رانندگان، خادمین مساجد و باربران
۲- مزایای ناشی از گروه تشویقی همکاران فرزند بنیاد شهید مصوب در بودجه سال ۱۳۸۶
۳- هزینه اجرای قانون بازنشستگی پیش از موعد ۲ بار
۴- حق بیمه بازنشستگی پیش از موعد کارکنان کمیته امداد و بنیاد شهید مصوب ۱۳۸۸ هیات وزیران
۵- حق بیمه کارکنان مخابرات روستایی
۶- حق بیمه بافندگان صنایع دستی مصوب ۱۳۷۶
۷- حق بیمه ۵۰ درصدی کارکنان سوابق خدمتی ۲۵ سال به بالا مصوبه نوسازی صنایع
۸- حق بیمه نویسندگان و مولفان کتاب طبق توافق نامه ۵۰۰/۸۲۰۱۱ سال ۱۳۸۱ بین سازمان تامین اجتماعی و وزارت ارشاد
۹- کسورات ناشی از بازنشستگی پیش از موعد در ازای اشتغال
۱۰- تحمیل ۲۶ گروه به سازمان تامین اجتماعی
با ندادن این حق بیمه های تحمیل شده به سازمان تامین اجتماعی همچنان پوشش های درمانی صورت گرفته به این عزیزان از اندوخته‌های ما کارگران و بازنشستگان صورت گرفته است. و باید دزدی ها و حقوق های نجومی به مدیران بی عرضه را نیز به آن اضافه کرد تا متوجه شد چرا امروز ما باید با درمان نازل و مستمری های حقیرانه سر کنیم.
خاصه آنکه هیات مدیره های کانون های بی عرضه به ویژه کانون عالی بازنشستگان چشمان کورشان را به این بدهی ها بسته اند و به دنبال رانتخواری و کارخانه داری خود هستند نه انجام وظایف به عهده شأن گذاشته شده. ( ادامه دارد)
بازنشستگان متحد تهران (فلزکار مکانیک ، بافنده ، چاپ ، شهاب خودرو ، فیلکو)