علاوه بر این تبصره ۳۳ لایحه برنامه ششم توسعه هم را فراموش نکنیم که پیشنهاد کرده است:« حداقل دستمزد ماهانه در ایران به دو سوم حداقل کنونی کاهش یابد. یعنی ماهی 250 هزار تومان.«

امروزمافیای قدرت و ثروت قدم بعدی را نابودی فیزیکی ومعنوی سندیکاهای کارگری به عنوان تنها نماینده واقعی و مدافع حقوق کارگران خواستار است. تفکری که سهم عادلانه از ثروت این کشور را برای عموم مردم ایران می خواهد باید نابود شود. چرا مسوولان سندیکای کارگران شرکت واحد در دادگاه انقلاب باید محاکمه شوند؟ مگر آنها چه گفته و چه می خواهند؟ آیا اعتراض به گرانی موجود و خالی تر شدن سفره کارگران جوابش دادگاه انقلاب است؟ آیا خواستار شدن بیمه تامین اجتماعی در حد نام و شخصیت کارگران و قطع دست دزدان از اندوخته های ما در تامین اجتماعی سوسیالیستی است؟ آیا ایستادن در مقابل پیشنهاد سازمان برنامه و بودجه که دستمزدهای سال آینده را 250 هزار تومان تعیین کند مارکسیستی است؟ آیا خواستن تصویب دستمزدی که یک خانواده 4 نفره کارگری را اداره کند نظریه کمونیستی است؟ پس به شما بگوییم که 65 میلیون ایرانی خواهان این نظریه هستند و نمی توان همه این ها را نابود کرد.

دوستان کارگر،سندیکاهای کارگری برای دستمزدی عادلانه،عقب نیافتادن حقوق کارگران حتا برای یک روز،رفع بیکاری، دستمزدی برابر در مقابل کار مساوی برای زنان، آموزش و پرورش رایگان، خدمات درمانی رایگان، ورزش رایگان، که همگی در قانون اساسی تاکید شده است تلاش می کند. رنجبران ایرانی حق خود را از ثروت ملی می خواهند و با کسی تعارف هم ندارند. بگذار بگویند افکار ما سوسیالیستی است.

دوستان کارگر،سرمایه داری برای دزدیدن دسترنج کار ما و سود هرچه بیشتر خواستار گرسنگی دادن به خانواده های رنجبران ایرانی است. سرمایه داری برای این منظور متحد شده است و از هر امکانی برای تفرقه انداختن در میان کارگران استفاده می کند. ما نیز متحد شویم و هر ندای تفرقه افکنانه در میان صفوف کارگران را از خود دور کنیم.

هوشیار باشیم و متحد.

                                      تحریریه پیام سندیکا