2- طی ماههای گذشته از طرف امور بهره برداری شرکت واحد تصمیماتی مبنی بر توقف اتوبوس ها در نیم راه آخر ساعات کاری به رانندگان نواحی ابلاغ شده است.به این شکل که رانندگان موظف هستند برابر با یک ساعت و نیم مانده به اتمام کار خود جهت برداشتن مسافر از تهرانپارس به سمت آزادی حرکت نمایند. این تصمیم غیرکارشناسی موجب طولانی شدن صف اتوبوس ها در آخر خطوط و نارضایتی رانندگان شده است. رانندگان در این مواقع با به صدا در آوردن بوق اتوبوسهای خود به این تصمیم مسوولین اعتراض می کنند. این کار باعث شده که رانندگان در این توقف بی جا دچار عصبانیت از این تلف شدن وقت بشوند.

3- در سامانه یک اتوبوسرانی تهران به دلیل تخلفها و تقلبهای متعدد مسوولین در اجرای رای گیری شوراهای فرمایشی، سامانه یک نماینده کارگری ندارد. متاسفانه شاهد برگزاری کمیسیون فنی دراین منطقه بدون حضور نماینده رانندگان می باشیم.این درحالی است که برگزاری این کمیسیون با توجه به نبود نماینده کارگر فاقد وجاهت قانونی است. پیگیری و گزارش آن در ادارات کار تنها سلاح جلوگیری از این حربه مسوولین که از قانون چیزی نمی دانند و به زیان کارگران حکم صادر می کنند ، می باشد.

4- پس از ادامه طرح شکست خورده خودمانی سازی در شرکت واحد متاسفانه همچنان شاهد نارضایتی پرسنل سامانه یک در واگذاری بخش خصوصی در سرویس ایاب و ذهاب می باشیم. بطوریکه که خودروهای فوق بخاری و صندلی مناسب ندارند که آن هم به علت از رده خارج بودن (مدل پایین) بعضی از این اتوبوسهاست.لازم به ذکر است در برخی از مناطق شرکت به علت عدم استقبال رانندگان و کارگران از این طرح،رانندگان و کارگران همچنان از سرویس های دولتی استفاده می کنند. 4/10/94