سالی که گذشت با کوشش و مبارزات ما چهره ای دیگر به میهن بلازده ما داد. سالی دیگر پیش روی ماست، که در امتداد مبارزات ما شکلی نوین به جامعه و جنبش کارگری خواهد داد. در سال گذشته فرا گرفتیم که اتحاد همچنان رمز پیروزی است و رقیب طبقه کارگر نه تنها از خمودگی و تفرقه ما بیشترین سود را برده بلکه بهتر تمایلات غیرانسانی خود را به جامعه تحمیل می کند. نئولیبرال های لانه کرده در اقتصاد، فرهنگ، سیاست و نظامی گری، نشان داده اند جز سود خود و نابودی و سرافکندگی ایران در جهان، هیچ نمی خواهند و ابایی از این ندارند که جوانان کشور را چه با مواد مخدر، چه با بیکاری، چه با گلوله بسوی نیستی بفرستند.

برماست که اتحاد را بدیل تفرقه کنیم و از هر چه که به تفرقه دامن می زند بپرهیزیم.

برماست که آنچه را نئولیبرال های وطنی نمی پسندند در جامعه رواج دهیم. غم بزرگ را به کاری بزرگ، خمودگی را به پیکاری سهمگین، در خود فرو رفتگی را به تعاون و همدلی، سکوت را به گفتگو و خردجمعی تبدیل کنیم.

بالزاک نویسنده شهیر فرانسوی می گوید:« ازتمام بذرهایی که برزمین افشانده می شود، خون قربانیان ستم است که غنی ترین محصول را ببار می آورد»

ضمن گرامی داشت همه جانباختگان راه آزادی و عدالت اجتماعی، در نوروز پیش رو با چهره ای خندان و امید به فردایی که با دستان ما بهروز خواهد شد، به پیشواز نو روز برویم.

چهره خندان تو/ تابشی از جان ماست/ جلوه بخش نو بهار/ جان نور افشان ماست/ ما که اهل کاریم/ بیم خود نداریم/ پس چه رو نکاریم/ عامل ای بر آریم/ فصل نو به نام ماست.

تحریریه ماهنامه پیام سندیکا اسفند 1402