
بە قصد کنکاش و بازخوانی چند دهە رفتە بر مردم ایران ، با نقبی بر جنبش مردمی منتهی بە بهمن ۵۷ ، و نقدی بر فرجام اقتصادی پس از آن ، مرور وار باید گفت : در عطش چند هزار سالە ایرانیان برای کسب آزادی و عدالت ، و در پی اعتراضها و خیزشهای پیگیر مردمی و مبارزات و مقاومتهای جانانە و خونبار چند دە سالەی کارگران و کارمندان و زحمتکشان و حاشیە نشینان و روشنفکران و پیشروان بە جان آمدە از ظلم و جور و زور نظام سرمایە داری (رشد نیافتە) و رژیم دیکتاتوری سلطنتی وابستەی(بر آمدە از کودتای خونین و آمریکایی سال ۳۲ بر علیە دولت ملی مصدق )، بالاخرە در بهمن ۵۷ ، بساط آن رژیم ستمگر برچیدە شد تا این جنبش مردمی استقلال طلبانە، آزادی خواهانە ، عدالت طلبانە و دموکراتیک محرومین ایران بە بار نشیند و با محو رویە لیبرالیسم اقتصادی، کە استثمار کارگران و مزد بگیران و زحمتکشان را در پی داشتە، از رخسار جامعە و گزینش و استقرار رویە عادلانەتر اقتصاد مردمی و رادیکال کە بر محور بهرەمندی عمومی از ثروت ملی و زحمت خود بودە، و قسط و عدل و عدالت اجتماعی، از دستاوردهای اقتصادی ــ اجتماعی این جنبش بهرەمند شوند ، تا در روند تولید ثروت و درآمد ملی ، توزیع آنان نیز عادلانەتر شدە و از این راە ایرانیان با امنیت خاطر بیشتری بە زندگی و آیندە سعادتمندتر خود امیدوار شوند . …بیشتر