“به نام دادگر”
1-کارگران هیس مدیران در غارتند
کارگران حرف نزنید. حرکت نکنید. فقط و فقط کار کنید و تولید کنید. حتی به اطرافیان تان هم نیم نگاهی نکنید که چه میگذرد چون باعث کاهش تولید میشود و سود کمتر گیر کارفرمایان می آید.
کارگر و راننده شرکت واحد فقط کار کند، مسافر جابجا کند، حرف هم نزند و دنبال حقوق از دست رفته خود نباشد. مسکن هم نخواهد حداقل معیشت آبرومند را هم نخواهد تا مدیران پاداش بیشتری بگیرند. چرا؟ چون حکم است کارگر از تولد تا مرگ کارگر باقی بماند و در فقر و نداری بسوزد.
مدیران نالایق شرکت واحد(کارفرما) میخواهند کارگران بیشتر از فقر در ناآگاهی نسبت به حقوق خود قرار بگیرند و قانع باشند. نسبت به حداقل ها دم نزنند تا کارفرما و رانت خواران شرکت واحد ((مدیران و حراست)) راحت تر بخورند و ببرند و کسی هم دم نزنند. اگر کسی هم حرفی بزند با انواع و اقسام فشارها و جابجائی ها روبرو خواهد شد.
