از سال 1384 که اتحادیه و به دنبال آن تعاونی رانندگان تاکسی توسط رانت خوران و مافیایی تاکسیرانی از بین رفت ، تاکنون هیچ مرجعی به دارایی های اتحادیه و تعاونی رانندگان با آن عظمت که با حق عضویت آنان شکل گرفته بود ، رسیدگی نکرده است. آیا رانندگان تاکسی که صاحبان و سهام داران اصلی این دو نهاد بودند نباید بدانند که این اموال که فقط بخش کوچکش 15 درصد سهام کارخانه لاستیک سازی دنا است به چه مصرفی رسیده است؟
متاسفانه مدیران این شرکت های خصوصی در روند انتخابات با شگردهای فریبکارانه باندهای خود را به هیات مدیره تاکسیرانی برده که تاکنون هیچ اقدامی برای بهبود و رفاه حال رانندگان نکرده اند.
