از برگزاری نخستین روزکارگر به ابتکار اتحادیه های کارگری تا به امروز، ٩٦ سال می گذرد. از سال ١٣٠١ تاکنون کارگران هر ساله با برگزاری جشن اول ماه مه نشان داده اند که هیچ قدرتی نتوانسته است این حق را از کارگران سلب کند.
اما پس از گذشت ٩٦ سال هنوز هم کارگران برای داشتن سندیکاهای کارگری می رزمند. هنوز در کشور ما ٨ ساعت کار قانونی که بتوان با آن زندگی در خور و شایسته ی انسان داشت، به واقعیت تبدیل نشده است و اندوخته های کارگران در تامین اجتماعی با مصوبه غیرقانونی مجلس به تاراج می رود. دستمزدهای کارگران به بازیچه ای در دستان کارفرمایان سودجو قرار گرفته و هر زمان که دلشان خواست پس از ٦ ماه شاید پرداخت کنند. ( شاید عرق کارگران بعد از ٦ ماه خشک می شود)