تصویب قانون کار در سال ١٣٢٥ با همگامی زحمتکشان و بزرگترین سازمان سندیکایی اش شورای متحده مرکزی انجام گرفت و به یکی از آرزوهای زحمتکشان از سالهای آغازین ١٢٧٠ جامه عمل پوشاند. قانون کار پس از قانون اساسی مهمترین قانون در هر جامعه ای به شمار می رود زیرا تنظیم کننده روابط کار بین تولید کنندگان نعمات جامعه یعنی طبقه کارگر و روابط تولید است. قانون کار از ماهیت نظام های اجتماعی حاکم بر کشورها و مبارزات طبقه کارگر تبعیت می کند. با این همه در ارتجاعی ترین نظام ها نیز به دلیل حضور گسترده کمی و کیفی زحمتکشان در جامعه و در تولید قانون کار نمی تواند بع صراحت حقوق کارگران را در مناسبات و شرایط کار نادیده بگیرد و به توجیه یک جانبه استثمار کارگران پرداخته و در دفاع از سرمایه داران بپردازد.
تصویب قانون کار در ٢٩ آبان ١٣٦٩ که حاصل توازون قوا در جامعه آن روز بود و سرمایه داری سنتی تجاری تمام تلاش خود را نمود تا این قانون را حذف و به جای آن قانون اجاره را به جنبش کارگری تحمیل کند. قانون مصوب اشکالات زیادی دارد اما پایه ای است بر روابط کار و سرمایه. ما برای آنکه نقش موثر سندیکاهای کارگری در تحولات جامعه را نشان دهیم به مبارزات شورای متحده مرکزی قدرتمندترین تشکل سراسری کارگران ایران در دهه ٢٠ می پردازیم. …بیشتر