طبقه زحمتکش ایران در حالی به پیشواز اول ماه مه می رود که سیل در جنوب و غرب و شمال کشور، هستی اش را به دلیل سومدیریت به یغما برده و با دستورات وزارت کار دستمزدش از ٢٥٦ دلار در سال گذشته به ١٢٦ دلار کاهش یافته است. اندوخته های کارگران در سازمان تامین اجتماعی بازیچه دستورات دولت برای دست اندازی بیشتر به این منابع گردیده و صندوق های بازنشستگی را به سمت ورشکستگی می کشاند. در همین حال عفریت جنگ بر سر کشورمان به پرواز در آمده است. پس در روز کارگر می آییم تا بخواهیم:
١- دستمزد ١ میلیون و پانصد هزار تومان با مقیاس دلار در گردش می شود ١٢٦ دلار که زندگی هیچ خانواده ای را در یک ماه تامین نخواهد کرد و این در حالی است که از سال گذشته با تغییرات دلار، ثروتمندان ٥/٣ برابر به ثروت شان افزوده گشته است. دولت می تواند با کاهش حقوق های نجومی مدیران کارخانه ها و هیات های مدیره به ٧ برابر حقوق یک کارگر به ترمیم مزدها بپردازد و مابقی را از طریق مالیات از ثروتمندان اخذ کند و بقیه را از صندوق ذخیره ارزی تامین نموده مزدها را افزایش دهد. تا افزایش حقوق کارگران درحد تأمین مناسب زندگی یک خانواده ٤ نفره اجرایی شود.
٢- دست ها از سازمان تامین اجتماعی کوتاه. مدیران نالایق اخراج و حقوق های نجومی مدیران و اعضای هیات مدیره ها باید لغو شوند. ١٨٠ هزار میلیارد تومان بدهی دولت به تامین اجتماعی پرداخت شود تا سازمان تامین اجتماعی از ورشکستگی نجات یابد. می توانیم مدیران لایق را با کمترین حقوق به شما معرفی کنیم.
٣- خانواده های کشاورزان در شمال، غرب، جنوب دچار خسارت گشته اند و باید کلیه وام های قبلی اشان بخشیده شده و کمک های بلاعوض برای ساخت مسکن و احیای زمین های کشاورزی و باغات و دامداری ها در اختیارشان قرار گیرد.
٤- در هر جنگى فرزندان زحمتکشان دو طرف درگیر کشته می شوند بی آنکه خصومتی با هم داشته باشند. طبقه زحمتکش مخالف جنگ و طرفدار صلح است. ما هرگونه عمل تحریک آمیز که منجر به جنگ شود را محکوم کرده و هرگونه مداخله در امور کشورمان را در راستاى پيشبرد سیاست های نئولیبرالیستی می دانیم. تحریم های اعمال شده توسط کشورهای سرمایه داری را جنگی خاموش علیه زحمتکشان ایران دانسته و از همه مردم صلح دوست می خواهیم که بر علیه این جنگ خاموش یاور زحمتکشان ایران بوده و سکوت نکنند.
٥- محدودیت علیه سندیکاهای کارگری و سرکوب کوشندگان برای تشدید غارت و اجرای سیاست های نئولیبرالیستی در ایران است. عقب انداختن حقوق های کارگران به مدت بیش از ٥ ماه و به گرسنگی کشاندن خانواده های کارگری باعث نخواهد شد که مبارزات کارگری خاموش شود. لذا ما خواهان پرداخت حقوق کارگران بعد از پایان هرماه کاری، ممنوع کردن قراردادهای سفید امضا، قراردادهای موقت و اجحاف های گوناگون که باعث عدم امنیت شغلی کارگران می باشد، هستیم.
٦- همه کوشندگان و کنشگران صنفی و مدنی باید آزاد شوند. آنان نه تنها امنیت کشور را به خطر نمی اندازند بلکه خود اقتدار امنیت ملی کشور هستند. مبارزات این کوشندگان امنیت غارتگران را به خطر انداخته است. ما خواهان فعالیت آزاد سندیکاها و تشکلهای مستقل کارگری، آزادی ایجاد سندیکا و نهادهای مستقل، و آزادی تمام کوشندگان کارگری از زندان و رفع محدودیت های غیرقانونی هستیم.
می آییم تا خواسته های گفته شده را هرچه رساتر با خواهران و برادران زحمتکش مان در اول ماه مه روز چهارشنبه ١١ اردیبهشت ساعت ١٠ صبح در مقابل مجلس فریاد بزنیم.
گسترده تر باد همبستگی زحمتکشان ایران و جهان
پیروز باد اتحاد خلق
گرامی باد اول ماه مه
سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران
٧ اردیبهشت ١٣٩٨