مدیر دبستان پسرانه مشیردوانی در بندرعباس، مرکز استان هرمزگان، همه دانشآموزان کلاس پنجم این دبستان را با استفاده از یک لوله پولیکا تنبیه بدنی کرد.غلامعباس عبدلی، مدیر این دبستان، روز چهارشنبه ۱۶ مهر در گفتوگو با خبرگزاری ایرنا ضمن تایید اقدام خود، تنبیه دانشآموزان را «لازمه کنترل و مدیریت» دبستان دانست و گفت که همه دانش آموزان را کتک زده تا هیچ یک از والدین گله نکنند که چرا یک کودک کتک خورده و دیگری کتک نخورده است.وی با نشان دادن یک لوله پلاستیکی حدود ۵۰ سانتیمتری سفید رنگ به خبرنگار ایرنا گفته که از این وسیله برای تنبیه دانشآموزان استفاده کرده است.مدیر دبستان مشیردوانی بندرعباس تاکید کرد که بر اساس قانون نظام (پادگانی)، تشویق برای یک نفر و تنبیه برای همه است و اگر باز هم دانش آموزان مرتکب خلاف شوند «به آنها رحم نمیکند و شخصا آنان را تنبیه بدنی میکند».مادر یکی از دانش آموزان بدون ذکر نام خود به ایرنا گفته که اثر ضربه لوله پلاستیکی پیویسی (پولیکا) بر سر و برخی دیگر از نقاط بدن پسرش قابل مشاهده است.وی به نقل از فرزندش درباره چگونگی این اتفاق گفت: «دانشآموزان معلم نداشتهاند و …سر و صدا کردهاند و مدیر نیز وارد کلاس شده و چون دانش آموزان حاضر نشدهاند فرد خاصی را به عنوان عامل شلوغی معرفی کنند، همه به صورت گروهی مورد تنبیه بدنی قرار گرفتهاند».به گفته فرحان سنگریان، دانش آموز این دبستان، تعدادی از دانش آموزان دست خود را برای انجام تنبیه جلو نیاوردهاند و ضربه به سر و صورتشان خورده است.شهناز شیرماهی، مادر فرحان سنگریان، نیز گفته که انگشت شست فرزندش به شدت آسیب دیده است.
رضا شهابی زندانی رنج کشیده و راننده شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد، بالاخره پس از ماهها چشم انتظاری و پیگیری و بویژه دوندگیهای نفس گیر همسر فداکارش برای ادامه درمان و استراحت پزشکی با وثیقهای بیرون از توان کارگری به مرخصی آمد.
ایشان علاوه بر تحمل طولانی و طاقت فرسای زندان، رنج و درد مصدومیت ناشی از ضرب و شتم زمان دستگیری را به تن کشیده و علاوه بر آن دچار بیمارهای دیگری از وضعیت وخیم زندان شده است
” !شهرداری لاهیجان نماد خدمت و اطمینان ”
طی چند سال گذشته کارگرانِ رفتگر به علت عدم تامین ایمنی جان خود را از دست داده و عده ای نیز با آسیب دیدگی زیاد همچنان مشغول کارند ، عمده عامل فوت آنان تصادف در حین کار بوده .
شهرداری لاهیجان در ۱۱ اردیبهشت (روز جهانی کارگر) یک وعده شام کارگران را مهمان می کند تا عوام فریبی را به حد اعلا برساند . در ایام ماه رمضان – سه شب ویژه – ایستگاه صلواتی را در جنب باغ ملی شهر برپا و فوج نیازمندان را در صف طویل فیلم برداری میکند تا خیّر بودن ِ شهرداری به رُخ کشیده شود امّا آنچه که وظیفه ی شهرداریست (مانند: ارائه خدمات به شهروندان و مسافرین گرامی ، قطع فاضلاب به تنها رودخانه ی شهر ، دفع بهداشتی زباله و … ) در حد صفر است.
بخشی از زمین محوله ی در تعاونی مسکن کارکنان شهرداری فروخته می شود ، اضافه کاری کارگران شهرداری نسبت به اضافه کاری صوری کارمندان آن بسیار اندک است ، کوچه پس کوچه های شهر و بسیاری از خیابان ها با کنده کاری های بی برنامه به هر تازه واردی دهن کجی می کند و تنها رودخانه ی شهر محل دفع فاضلاب شهری می شود اما پرده نوشته گویای شهردار و کارمندان نمونه ی آن است .
با توجه به اعتصاب روز ۹ مهرماه و قول مدیریت که بازنگری در طبقه بندی مشاغل صورت گرفته انجام خواهد شد، کارگران به سر کارهای خود برگشته اما به اعتصاب ایتالیایی دست زدند و از کارکردن خوداری کردند. متاسفانه برخی رسانه ها که فقط می خواهند همیشه در تیتر خبرها باشند این به سرکار رفتن را پایان اعتصاب اعلام کرده بودند.
در طبقه بندی مشاغل صورت گرفته ، حتا رعایت قانون کار هم نشده بود و رییس شورااسلامی آقای فرجی بیشتر برای کارکنان اداری و دارای تحصیلات دانشگاهی امتیازات فرا قانونی را اعمال کرده بود که مورد اعتراض همه کارگران قرار گرفت. در این شورای اسلامی کار که باید کارگری باشد افرادی در راس هستند که حکم استخدامی شان کارکنان دولت است و نباید کاندید و عضو هیات مدیره شورا شوند.آقایان مهندس کیارستی رییس اداره آموزش با حکم استخدامی کارکنان دولت و مهندس سواری رییس واحد اداری شهدا هستند که ایشان هم با حکم استخدامی کارکنان دولت در هفت تپه حضور دارند. به همین دلیل این شورا و اعضایش مورد قبول کارگران نیشکر هفت تپه نیست. جالب است که در این طبقه بندی مشاغل برای کارگران از ۹۰۰ تومان تا حداکثر ۴۲۰۰ تومان افزایش در نظر گرفته شده بود ولی برای کارمندان با تحصیلات بالا از ۵۰۰۰ تا ۱۰۷۰۰ تومان افزایش اعمال شده بود. آقای فرجی جزو کسانی است که برای خود ۱۰۷۰۰ تومان را در نظر گرفته و از زمان اعتراضات و از ترس برخورد با کارگران به مرخصی نامحدود رفته است.
۱۰۰ نفر از کارگران روزمزد نیشکر هفت تپّه صبح امروز درب ورودی کارخانه را بسته و اجازه ی تردد به هیچ فرد یا ماشینی را نمی دهند ، این اعتصاب به دلیل پرداخت نشدن حقوقشان از بهمن سال گذشته تا به امروز است .
*ضمن اینکه کارگران دیگر قسمت ها همچنان در اعتصابند.
روابط عمومی سندیکای کارگران فلزکارمکانیک
14/مهر/93
عکس :آرشیو
اتحادیه اروپا اینک برای وادار ساختن سرمایه داران به پرداخت مالیات های غیر مستقیم در استاندارد های ایزو26000 خود رویکرد های انسانی کارخانجات وشرکت ها را مورد باز نگری قرار می دهد تا بین دومحصول رقیب با قیمت های مشابه محصولاتی بهتر بفروش برسند و با اقبال روبرو گردند که شرکت مادرشان امور خیریه و رفاهی برای پرسنل ومردم عادی جوامع را هم در پروسه مدیریتی خود – هم راستای ثروت اندوزی شان- مد نظر قرار دهند.
دراین میان کارخانه شهداب ارومیه با ظرفیت تولید اسمی روزانه 20 تن (سالانه بیش از 7000 تن ) تولید انواع کنسانتره و آب میوه با ظرفیت عملی 5000 تن صادرات سالانه یکی از ارز آورترین شرکت های این شاخه از صنایع تبدیلی درمنطقه و در بین رقبا به شمار می رود. ادامه
کارگران نیشکر هفت تپه نسبت به بازنگری غلط و ضد قوانین کاربه طبقه بندی مشاغل این مجموعه تولیدی دست به اعتصاب زدند. ۲۰ سال است که در این مجموعه تولیدی طبقه بندی مشاغل صورت نگرفته بود و یکی از خواسته های کارگران نیشکر هفت تپه از سالها پیش این بوده است. متاسفانه مدیر عامل قبلی آقای کاظمینی که هفته ای یکبار به این مجموعه سر می زده و اصلا هیچ گونه حرکت مثبت در رابطه با مدیریت صحیح برای این مجموعه جهت بیرون آمدن از بحران و بهبود شرایط تولید برنداشته بود در یک عمل ضد کارگری زیر این طبقه بندی مشاغل را امضا کرده و پس از به تایید رساندن به اداره کار شوش از کارخانه رفته است. مدیر عامل جدید هم نمی دانیم خبری از این کار درد یا نه؟
رضا شهابی راننده زحمتکش و عضو هیت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد که بهنگام دستگیری و انتقال به زندان اوین مورد ضرب و شتم قرار گرفت و بر اثر ضربات ماموران دچار آسیب دیدگی شدید شد و در طی ۵ سال زندان آسیب دیدگیاش بدتر شد بالاخره پس از دوندگیهای بسیار همسر ایشان، در سال گذشته مهرههای گردن و حدود یکماه قبل از ناحیه مهرههای کمر مورد عمل جراحی سنگین قرار گرفت و هم اکنون در بیمارستان بستری است
ناکارآ مدی، وابستگی و دست آموز بودن بیش از پیش شوراهای اسلامی کار در شرکت واحد نارضایتی کارگران و رانندگان را در سالیان اخیر تبدیل به نفرت و بیزاری عمومی از این شوراهای تحمیلی نموده، بهصورتی که به علت عدم استقبال و شرکت جمعی کارگران در رایگیری نمایشی اخیر شوراهای مذکور، مدیران و مسولان مربوط را تحت فشار برگزاری انتخابات شوراهای تحمیلی به هر صورت ممکن ازسوی مقامات بالا! قرار داده و این مقامات انجام این کار را برای مدیران شرکت واحد حیثیتی و دارای پاداش تعریف کردهاند. پس از ناکامی مسولان سامانهی مهم شماره یک در رایگیری از کارگران در دور اول، اخیرا آقایان باز هم فیلشان یاد هندوستان کرده و میخواهند با آمادهباش کامل عوامل گوش بهفرمانشان و بهرهگیری از همه روشهای تهدید و رعب و فشار حراستی در یک انتخابات مهندسیشدهی بدون مجمع عمومی و با زد و بند با وزارت کار و مراکز خاص دیگر باز هم مهرههای خود را به عنوان نماینده کارگر در شورای اسلامی کار بر کارگران سامانه یک برای دو سال دیگر تحمیل نمایند.