رفیق کارگر حسین نعمتی دبیربه یاد ماندنی انجمن همبستگی شوراها و سندیکاهای زحمتکشان بدرود حیات گفت. حسین نعمتی از زمره کادرهای شورای متحده زحمتکشان ایران بود که بعد از کودتای کارگرستیز سال ۱٣٣۲ به زندان رفت و پس از آزادی در جنبش سندیکایی پس از کودتا نقش موثری در سازماندهی کارگران ساختمانی داشت. او بنیان گذار سندیکای کارکنان شرکت های ساختمانی در دهه چهل بود. حسین نعمتی پس از انقلاب بهمن با همکاری ولی اله مظاهری و باقری و سندیکاهای کارگری کفاش و بافنده سوزنی، خیاط وسندیکای کارگران حفاری وخطوط و لوله شرکت نفت ، انجمن همبستگی شوراها و سندیکاهای زحمتکشان تهران و حومه را با بیش از ۷۰ سندیکا بنیان گذاری کند. از شاهکارهای انجمن همبستگی مخالفت با قانون کار توکلی و به شکست کشانده تفکری بود که کارگر را در زمره حیوانات و اشیا می دید و برایش قانون اجاره می نوشت. 
حسین نعمتی از میان ما رفت ولی خدماتش به جنبش کارگری ایران ماندنی است. 

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک – ۲۵/ ۱/ ۱٣۹۴

…بیشتر

در آن می خوانیم :

در سال 1901 میلادی یعنی سال 1279 خورشیدی ، دوران زبونی کامل دولت قاجار و آغاز تدارک انقلاب مشروطه ایران ، امتیاز کشف و استخراج و بهره برداری و فروش مواد نفتی « در تمام وسعت ممالک ایران » برای مدت شصت سال به ویلیام دارسی انگلیسی واگذار شد . براساس این امتیاز یک انحصار جهانی سرمایه داری پدید آمد که هم اکنون نیز از ارکان اصلی کارتل بین المللی نفت و یکی از قدرت های جهانی سرمایه داری است . این امتیازنامه در مجلس های پس از انقلاب مشروطه تصویب نشد و لذا به عنوان این که قبل از انقلاب مشروطه و از طرف شاه خودکامه واگذار شده ، همواره می توانست زیر علامت سوال قرار گیرد . در سال 1312 رضاه شاه این « نقص» را برطرف کرد . امتیاز نامه دارسی را با برخی تغییرات ، که بسیاری از آنها به زیان ایران و به مراتب بدتر از امتیاز نامه اولیه بود ، به تصویب مجلس فرمایشی رسانید و برای فریب مردم ایران چراغانی به راه انداخت که گویا امتیازنامه استعماری دارسی را لغو کرده و داد مردم ایران راازشرکت نفت انگلیس ستانده است. درآن زمان تنها واکنش که ازطرف مردم ایران نسبت به حضور عمال انگلیسی در منابع نفتی ایران انجام گرفت ،از طرف اتحادیه کارگران نفت بود . …بیشتر

آنچه پیش بینی می شد بازهم اتفاق افتاد. از مدتها قبل هشدار داده بودیم که در جلسات بی سر و صدای شورای عالی دستمزد، نمایندگان به اصطلاح کارگری با چنان رقمی از سوی کارفرمایان روبرو شده اند که جرات بازگو کردنش را به کارگران ندارند.نمایندگان بزدل به اصطلاح کارگری که برای رقابت با سندیکاهای کارگری با شعار افزایش مزد ۶۰ درصدی به پای میز مذاکره رفته بودند و قرار بود مصوبه دستمزد را در صورت تصویب کمتر از نرخ تورم امضا نکنند ، پس از دو روز به افزایش ۱۷ درصدی رضایت داده و پس از امضا کردن سند مرگ تدریجی خانواده های کارگری در ساعت ۱۲ شب ، شادمان از خیانتی که به برادران و خواهران کارگرشان نموده بودند با سکه های دریافتی، شادمان به خانه های خود بازگشتند. …بیشتر