500 هزار راننده کامیون ، تریلی ،ترانزیت، کامیونت، خاور به جز رانندکان اتوبوس های مسافر بری و رانندگان کامیون ای سوخت در جابجایی کالا در سراسر ایران زحمت می کشند. این در حالی است که این 500 هزار راننده کامیون از میان 600 هزار راننده ای که کارت هوشمند برای رانندگی دارند در وضعیت سخت و نابسامانی به سر می برند. پایانه های سراسر کشور و شرکت های خصوصی حمل و نقل در این نابسامانی سهم عمده ای دارند.از این رانندگان 3 درصد بابت گرفتن بار کسر می شود و این اجحافی است که شرکت های خصوصی حمل و نقل در حق رانندگان کامیون روا می دارند. در سال 1372 یک شکایت از طرف انجمن صنفی رانندگان کامیون سراسر کشور در دادگستری طرح شد که در زمان ریاست آقای شاهرودی در قوه قضاییه متاسفانه با اعمال نفوذ به جایی نرسید و بایکوت شد. در اکثر استانهای کشور انجمن های صنفی رانندگان کامیون شکایت هایی را چه در محاکم قضایی و چه در اداره کل حمل و نقل استانها در مورد اجحافاتی که در پایانه ها و شرکت های حمل و نقل در مورد کسر پول بیمه از بارنامه هایشان مطرح کرده اند. چرا که در زمان بازنشستگی متوجه می شوند که این شرکت ها از پرداختن حق بیمه آنها خوداری کرده و در حقیقت به جیب زده اند. و این درحالی است که این رانندگان در اکثر موارد برای پر کردن سابقه بیمه خود در زمان بازنشستگی مجبورند حتا در سن 70 سالگی هم کار کنند که این موضوع منجر به تصادفات جاده ای می گردد.از دیگر مشکلات این رانندگان پرداخت 370 هزار تومان پول برای بیمه تکمیلی است که اجحافی دیگر بر خانواده های این رانندگان است. و اکثر رانندگان از پرداخت این بیمه های تکمیلی شانه خالی می کنند.
