نوسانات نرخ ارز که بصورت لجام گسیخته، و بدلایل سیاسی، اقتصادی و حتی فرهنگی، باعث کاهش ارزش پول و به تبع آن ایجاد تورم در کشور شده؛ تاثیر مخربش را بيش از همه، بر روی قشر مزدبگیر و زحمتکش جامعه گذاشته است.

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا کارگران نیروگاه گل گهر سیرجان از وضعیت غذا بسیار ناراضی بوده و به کارگران بیش از یک هفته است که شام هم داده نمی شود.   ساعت کار در این نیروگاه روزانه ١٣ ساعت است.

با توجه به درخواست های مکرر کارگران ذوب آهن از مدیریت برای پاداش های دوره ای و انتشار آن در گزارشات خبرنگاران ما در ذوب آهن بالاخره مدیریت ذوب آهن در نشست تعاملی با مدیران به این موضوع اشاره کرد و قول داد که منافع شرکت از سود حاصله از آن به کارگران برخواهد گشت.

به گزارش خبرنگار پیام سندیکا با وجود گرمای بیش از ٥٠ درجه در پروژه های نفتی کارگران از حداقل امکانات و پرداخت به موقع دستمزد شکایت دارند.

١- کارگران قرارداد موقت خواستار فراهم شدن شرایط برای گرفتن وام مسکن هستند

٢- چرا کارگرانی که در آزمون استخدامی سال ٨٩ پذیرفته شده اند تبدیل وضعیت نمی شوند

٣- توزیع غذا در شیفت ها با مشکلات فراوانی روبروست رسیدگی شود

١- از آنجایی که مواد اولیه رنگ، تیتان میباشد و این محصول از کشورهای دیگر وارد میشود و هر روز قیمت رنگ بالا میرود به بهانه بالا رفتن دولار، متاسفانه در ماه های گذشته رنگ های ساختمانی صد درصد  گران شده اند و مشکلات کاری برای کارگران نقاش ساختمان هر روز بیشتر از روز دیگر می شود و به بیکاری کارگران دامن می زند.

  مثلن رنگ پلاستیک پارس بهار دبه ای بیست و نه هزار تومن بود الان رسیده به دبه ای هفتاد هزار تومن و سحر براق روغنی  چهار کیلويی ۳۵ هزار تومن بود رسیده به ۷۵ هزار تومن  اما مزد کارگران هنوز تکان نخورده  به علت گرانی رنگ، کار نقاشی هر روز کمتر و کمتر میشود.

١- سرویس حمل و نقل مسکن شهرضا و راننده مربوطه در حد شخصیت کارگران ذوب آهن نیست. لطفن رسیدگی شود

٢- سرویس مسیر تولیدات کک و مواد شیمیایی اصلن رضایت بخش نیست.

٣- کارگران از راننده سرویس ملک شهر راضی نیستند و وضعیت این سرویس افتضاح است.

٤- رانندگان لیفتراک از کار در مدیریت فولاد سازی و عدم هماهنگی کار محوله و سختی کار مربوطه با دستمزدها شکایت ناراضی بوده و اعلام کردند از سال ٩٦ افزایشی در دستمزدها صورت نگرفته است

بی اعتمادی کارگران نسبت به عملکرد کارفرمایانشان روز بروز نمود بیشتری پیدا می نماید؛ چرا که کارفرمایان روز به روز دورویی و نقاط ضعف خود را که چپاول حقوقی زحمتکشان می باشد توسعه میدهند و از تنگدستی آنان و شرایط نابسامان اقتصادی نهایت بهره برداری را میکنند تا کارگران را به خاک سیاه فقر کشانده و در دستیابی به حقوقشان سرگردان می نمایند تا بهتر بتوانند نیروی کار ارزان را استثمار کنند. آنها شفاف نیستند و وعده هایشان هیچوقت در زمان داده شده عملی نمیشود. آنها دروغگویی را پاس میدارند و در پس عملکردهای نابکارشان پشت سر نیروی کار پوزخند جانانه ای میزنند و چنین خود را توجیه می نمایند که نان طبقه ضعیف خوردن دارد و پشت سرش بایستی قهقهه ای سرمستانه از پیروزی سرمایه داری و چپاول سفره های زحمتکشان سر داد و تمام سوداهای خویش را در مسیر سود دهی صورت واقعیت بخشید..