“در این یا آن واقعه چنان مستغرق نشویم که از سیر کل امور غافل بمانیم”
راستش این جمله از زنده یاد احسان طبری مرا چنان غرق شرایط حال ایران کرد که نتوانستم بی خیال باشم و مروری بر گذشته و بعضی حرکت های فعالین عرصه های مختلف امروز نداشته باشم. آنچه از گذشته حداقل از جنبش مشروطیت تا حال مطالعه نموده ام و یا شنیده ام و به خصوص در انقلاب بهمن ٥٧ که هم در آن حضور داشته ام و به چشم خود دیده ام، یک سوال اساسی برایم پیش آمده است: چرا با وجود نقش فعال طبقه کارگر و احزاب و گروه های سیاسی مترقی، عدالتخواه و تحول طلب و دیگر لایه های جامعه ایران که از حاکمان مستبد و وابسته به حکومتهای استعمارگر و امپریالیستی آسیب دیده اند و باعث برانداختن سلسله ها و پادشاهان متعددی شده اند، چرا برای طبقه کارگر و لایه های مختلف جامعه ایران که از نظرآزادی، فقر، سرکوب، زندان و شکنجه، بهداشت، آموزش و… در رنج بوده اند همیشه در بر روی یک پاشنه چرخیده است. عده ای از حکومت خلع شده وعده ای دیگر جای آنها را گرفته با همان شیوه حکومت گذشته البته جای قدرتهای امپریالیستی واستعمارگر هم گاهی عوض شده اند. مانند آنچه در جریان ملی شدن نفت اتفاق افتاد. البته که در این تغییرات قوانینی جدید جاری شده و تغییراتی در آموزش، بهداشت و اجتماع بوجود آمده و یا آزادیهایی مقطعی فراهم گردیده که با تثبیت قدرت حاکمان پس گرفته شده اند. …بیشتر