با دستورات صندوق بین المللی پول و سازمان تجارت جهانی از دهه هفتاد خصوصی سازی صنایع، کشاورزی، درمان، آموزش و در نهایت کاهش خدمات اجتماعی در دستور کار مافیای لانه کرده در دولت قرار گرفت. در صنعت نفت با آنکه قرار بود طبق ماده ١٧ قانون خدمات کشوری فقط کارهای خدماتی (١) به بخش خصوصی ارجاع شود اما با سواستفاده مافیا از صدر تا ذیل صنعت نفت در اختیار مافیای پیمانکاری قرار گرفت. در حال حاضر کارگران در شرکت نفت یا رسمی هستند (رکن اول) یا قراردادی هستند (رکن دوم) و یا پیمانکاری هستند رکن سوم یا ارکان ثالث می باشند.
با طرح خصوصی سازی فضا برای غارت منابع مالی دولتی و هم اجحاف به کارگران برای سودجویی و دور زدن قانون کار توسط مافیا آغاز به کار کرد. در بخش دولتی با اختلاس، گم کردن دکل های نفتی، بستن قراردادهای ننگین به نفع اجانب و بر ضد منافع ملی برای پورسانت بیشتر و در بخش کارگری با کم کردن روزهای مرخصی و اعلام کار کردن این روزها، حذف پاداش ها و امتیازات و همچنین بالا کشیدن حق بیمه کارگران و کم دادن دستمزدها و اجرا نکردن طبقه بندی مشاغل تا مبادا حقوق بیشتری به سفره کارگران برود و از سودهای نجومی آنان کسر شود تا به ثروت های افسانه ای برسند. برای مثال ١٤ روز کار ١٤ روز مرخصی تبدیل به ٣٠ روز کار در ماه شد، حذف طبقه بندی مشاغل، حذف حق دریا و بدی آب و هوا، حذف هزینه رفت و آمد، نابود کردن بیمه درمان کارکنان نفت و حذف دستمزدهای مطابق با شغل مربوطه، رد کردن لیست بیمه کارگر متخصص با عنوان کارگر ساده و به جیب زدن تفاوت قیمت این بیمه ها و به جیب زدن صدها میلیارد تومان پول سازمان تامین اجتماعی و کارگران، اندکی از خیانت های مافیا به زحمتکشان است. …بیشتر