بعد از ١٣٦ سال که از آغاز جنبش ٨ ساعت کار می گذرد، هنوز هم سرمایه داری تلاش دارد با دغلکاری این جنبش را بی خاصیت کند. در حال حاضر نه تنها در ایران، بلکه در بسیاری از نقاط جهان نمی توان با ٨ ساعت کار، گذران زندگی کرد و بازنشستگی شایسته ای داشت. هنوز بعد از ١٠٠ سال که از اولین جشن روز کارگر در تهران که به وسیله اتحادیه مرکزی کارگران جشن گرفته شد، باز هم حکومت ها از برگزاری این جشن توسط سندیکاهای کارگری ابا دارند.
امروزه اگرچه فناوری و پیشرفت علمی به افزایش ثروت اجتماعی تولید شده کمک کرده است، اما شرایط زندگی برای زحمتکشان بدتر شده است. در همۀ کشورهای سرمایه‌داری، کارفرمایان به دستاوردهای کارگریمان حمله می‌کنند: دستمزدها، حقوق بازنشستگی و امنیت اجتماعی را نابود می‌کنند، همه‌چیز را خصوصی می‌کنند، حتی از حمله به حق اعتصاب دریغ نمی‌کنند! اعتصاب قوی‌ترین سلاحی است که ما در دست داریم و اجازه نمی‌دهیم کسی آن را محدود نماید. …بیشتر
