با دیدنِ فیلمِ خوش ساختِ “سرخ پوست” خواستم، وجهی از مضمونِ منسجمِ این اثر را به استنباطِ خودم با شما در میان گذارم.
تصور می کنم، زندانِ و اهالیِ زندانی اش، مائیم؛ خودِ ما که در این کشور حبس یم و به هزار طریق، هر روز فقط به تعدادمان شمارش می شویم؛ تنوعِ قومیت ها و لهجه ها هم گواهِ همین تاویل است.
ظاهرا کارگردان-مولفِ اثر، با مراجعه به واقعیت، از یک سو فرودگاهی را پایانِ زندان قرار می دهد که سنبُلِ مهاجرت است و شاید هم اندکی، رفت و آمد به دورانِ مدرن…
…بیشتر