گزارش خبرنگار پیام سندیکا از مشکلات رانندگان تاکسی فرودگاه

« مدیران تاکسیرانی از نظر علمی و کارشناسی از صعنت تاکسیرانی چه می دانند؟؟  آیا آنان تاکنون به خود زحمت داده اند تا با یک بررسی جامع درآمد یک راننده تاکسی فرودگاه را برآورد کرده و هزینه هایی را که به او تحمیل کرده اند را حساب کنند؟ » اینها پرسش هایی است که با هر راننده ای که وارد گفتگو شوید به شما خواهد گفت.

آیا راننده تاکسی از فولاد است ؟ طبق قوانین کار یک راننده تاکسی باید با ٨ ساعت کار در طول روز و یک روز تعطیلی در هفته زندگی خود را تامین کند در صورتی که هر راننده تاکسی فرودگاه در حال حاضر ٢٠ ساعت در روز برای تامین هزینه های خود و پرداخت انواع هزینه هایی که تاکسیرانی و فرودگاه و شرکت های بخش خصوصی به دوشش گذاشته است، تلاش می کند و به ماشین خواب تبدیل گشته است.

مدیریت تاکسیرانی می گوید:« رانندگان تاکسی که کارگر و یا کارمند نیستند».

 رانندگان از شما سوال می کنند: پس چه هستند؟ اگر سرمایه دار و مالک خودروند، پس این همه شرکت های خصوصی برای استثمار آنها برای چیست؟ آمدن آقازاده هایی که با رانت و روابط آنچنانی وارد این عرصه از صعنت گشته اند و هیچ سر رشته و آگاهی از این صنعت ندارند برای چه است؟ آنها حتا یک روز با راننده ای گفتگو نکرده اند و از درد آنها خبر ندارند. آیا می دانند که با بالا رفتن دلار هزینه تعویض روغن ماشین دو برابر شده است؟ یک تعمیر موتور ساده چندماه درآمد یک راننده را می بلعد؟ امروز راننده ها چه فرودگاهی، چه چرخشی، چه ایستگاهی و چه تلفنی همگی برای اینکه بتوانند مخارج خود را تامین کنند ماشین خواب شده اند و دیگر روی خانه و خانواده را نمی بینند.

اینست سیاست های مدیران تاکسیرانی