اعتراضات چند روزه تهیدستان که از بیکاری، گرانی، دستمزدهای کم به جان آمده بودند، دولت و مسوولین را به واکنش وادار ساخت. با اینکه همه مسوولین پذیرفته اند که ریشه اعتراضات نهفته در برنامه های اقتصادی است اما کوچکترین حرکتی نسبت به تغییر این برنامه های اقتصادی نشان نمی دهند.

٣٩ سال از انقلابی که قرار بود« مستضعفان ولی نعمت » مسوولین و حاکمان باشند گذشنته است. برنامه های اتخاذ شده توسط این مسوولین نتیجه ای جز فقر، اعتیاد، بیکاری، گرانی، زیر خط فقر رفتن نصف بیشتر مردم نداشته و اعتراضات اخیر را برانگیخته است.

سیاست محدود کردن سندیکاهای کارگری و صنفی، مسدود کردن فضای سیاسی کشور، زندانی کردن فعالین کارگری و مدنی، و حتا سرکوب در خواست آزادی بیماران زندانی سندیکایی، نمی توانست اعتراض به همراه نداشته باشد. ٣٩ سال نادیده گرفتن آرمان های مردم و اصول قانون اساسی و مسلط کردن سیستم سرمایه داری فاسد در کشور، موجب این اعتراضات گشته است.

امروز کسانی که دارای امکانات مالی بیشتری هستند فرزندانشان از آموزش و پرورش بهتری برخوردارند. سیستم فعلی پزشکی کشور، کسانی را که پول ندارند را محکوم به مرگ کرده است و این مرگ برای زحمتکشان توسط برنامه های اقتصادی مسوولین ٣٩ ساله کشور تدارک دیده شده است. آن هم برای کشوری که اولین ذخایر گازی دنیا و سومین ذخایر نفتی جهان را زیر پا دارد. جالب اینجاست که همه مسوولینی که در خرابی اوضاع اقتصادی اجتماعی کشور دخیل بوده و هستند ، امروز ژست اپوزوسیون را گرفته اند.

صدا و سیمایی که این روزها اعتراضات مردم به جان رسیده را پخش می کند و هرچه دلشان می خواهد تحلیل می کنند، از پذیرفتن درخواست ١٠٠٠ کارگر پروژه ای برای انعکاس مشکلات کاریشان سرباز زد. حتا تلاش نمایندگان این کارگران برای در جریان گذاشتن بخشی از نمایندگان مجلس هم در رابطه با این درخواست هم ثمری نبخشید، و صدا و سیما به این درخواست اعتنایی نکرد.

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران اعتقاد دارد برای غلبه بر بحران کنونی باید:

١-محدودیت فعالیت های سندیکایی برداشته شده و اصل ٢٦ قانون اساسی رعایت گردد.

٢- کلیه زندانیان صنفی، آزاد و پرونده های امنیتی کوشندگان کارگری مختومه شده و همه کسانی که در این چند روزه دستگیر شده اند، آزاد گشته و دانشجویان به سر کلاس های خود بازگردند.

٣- اصل ٢٧ قانون اساسی مبنی بر آزادی تظاهرات و اعتصاب از سوی مسوولین رعایت شود.

٤- دستمزدهای کارگران بر حسب یک زندگی ٤ نفره افزایش یافته ومبنای محاسبه حداقل دستمزد با حضور نمایندگان واقعی کارگران باشد. بی تردید تا زمانی که در بودجه پیشنهادی دولت، مبلغ تعلق یافته به یک نهاد برابر با بودجه ٥ وزارتخانه کشاورزی، کار، صنعت، راه و شهرسازی و محیط زیست باشد، کارگران همچنان محکوم به زیر خط فقر زندگی کردن هستند.

٥- رفع بیکاری جز با منع واردات کالاهای لوکس و غیرضروری و تغییر در بودجه و سرمایه گذاری در صنعت و جلوگیری از خصوصی سازی میسر نخواهد بود. کارخانه نیشکر هفت تپه تایید کننده گفتار ماست.

٦- قطع دست دلالان از حوزه صنعت ، تجارت و توزیع کالاها، در جهت رفع گرانی با تقویت تعاونی های کارگری، کارمندی، نظامی و اجرا شدن درست اصل ٤٤ قانون اساسی، امکان پذیر است.

٧- رایگان شدن آموزش و پرورش و گسترش و تقویت بیمه تامین اجتماعی و رایگان بر طبق اصل 3 قانون اساسی باید اجرایی گردد، تا فرزند هیچ انسانی به دلیل بی پولی از مدرسه باز نماند و پشت در بیمارستانی با مرگ روبرو نشود.

٨- کارفرمایانی که در پروژه های نفتی حقوق کارگران را ماهها عقب انداخته و حقوق کارگران را رعایت نمی کنند اخراج شوند و استخدام رسمی همه کارگران پروژه ای شاغل در عرصه نفت و گاز توسط وزارت نفت می تواند فساد در این حوزه را ریشه کن کند.

9- اصلاح نظام سیستم مالیاتی و دریافت مالیات از شرکت ها و بانک ها و کسانی که درآمدهای نجومی دارند و معافیت حقوق های زیر ٥ میلیون تومان ( خط فقر ) به بهبود و سلامت سیستم اقتصادی و درآمدهای دولتی کمک می کند.

ما اعتقاد داریم موارد بالا زمانی قابل اجراست که مسوولین به قانون احترام گذاشته و آنچه در قانون اساسی در فصل سوم ( حقوق ملت ) آمده است را رعایت کرده و پس از ٣٩ سال آن را اجرا کنند. بی تردید عدم تغییر رفتار مسوولین و برنامه های زیان بار اقتصادی، اعتراضات را گسترده تر خواهد کرد.

منافع ملی و امنیت ملی در گرو تغییر برنامه های اقتصادی و سیاسی کشور به نفع زحمتکشان باید باشد، نه با افزایش بودجه خرید ابزار مقابله با اعتراضات مردم تهیدست.

هموطنان عزیز، کارگران و دهقانان زحمتکش!

سمت و سوی کشور چاره ای جز تغییر به نفع ٩٩ درصدی مردم کشور ندارد. امنیت ملی، ما را وادار می سازد که به مسوولین راهکار ارایه کرده و از آنان بخواهیم به قانون اساسی و خواسته های مردم احترام بگذارند. اما تا زمانی که در سندیکاهای کارگری گرد هم نیاییم، زراندوزان و مافیای شکل گرفته در کشور، منافع ملی و امنیت ملی را پایمال خواسته های سودجویانه خود خواهد کرد.

برای آینده ی روشن فرزندانمان و ایرانی آباد و یکپارچه و سرفراز، متحد شویم.

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران

١٥دیماه ١٣٩٦