روزهای جسارت كه بر تيره روزی مردمان جوانه های اميد مي كارد…

در روز ١٥/٩/١٣٩٥ كاركنان شركت پتروشيمی بوشهر در اعتراض به پرداخت نكردن دستمزد ماههای ٥،٦،٧،٨ اعتصاب خود را برای اولين روز شروع كردند و خواستهای خود مبني بر اينكه حقوقهايمان تا برج ٧ بايستي پرداخت شوند و پس از آن وقفه ای در پرداختها ايجاد نشود را ارايه دادند.متعاقب این تهدید ژنراتورهاي برق را خاموش كردند و در محيط كار بدون ايجاد بی نظمی ،در يك جا نشستند و كار ديگری انجام ندادند.

رييس كارگاه به ميان كارگران آمد و به آنها وعده داد كه تا برج ٦به حساب خواهند ريخت و از كارگران خواست كه به سركار بروند ؛ ولي آنها درخواست رييس كارگاه را رد كردند.

لازم به ذكر است كه اين شركت هنوز بيمه برج ٥ كارگران را واريز نكرده است. در ضمن اين شركت در هنگام تابستان و شرجی، مبلغی را كه به عنوان دستمزد به كارگر گفته بودند در اول برج ٧به مقدار ٢٠٠يا٣٠٠هزارتومان پايين تر محاسبه کرده اند. ديگر اينكه كارگرانی كه به دلايلي از اين شركت تسويه نموده اند تاكنون پولشان پرداخت نشده است و اگر اصرار به دريافت دستمزد نمايند به آنان گفته می شود كه با شما روزمزد محاسبه مي كنيم و از عيدی،سنوات ، مزايای كارگری و بيمه خبری نيست.

ما کوشندگان سنديكای كارگری فلزکارمکانیک که صدای رسای كارگران پروژه های صنعتی هستیم، تمام تلاش حود را خواهیم کرد تا ندای حق طلبیمان به گوش جهانيان و مردم ايران برسد، تا شايد بتوانيم با تلاش پيگير خود مافیای نفتی را وادار نمايیم تا قوانين حقوقی كار و كارگر را به رسميت بشناسند و نگذارند سودجويان سيستم دلالی كار، بر سفره های زحمتكشان هجوم ببرند و جامعه انسانی و حقوق آنان را، ناچيز و كم ارزش جلوه بدهند.

(وارتان خرمدين كارگر پارس جنوبي عسلويه)١٥/٩/١٣٩٥